Estas mobilizacións organizáronse para denunciar o encarecemento da vida. Algúns exemplos de encarecemento da vida son o aumento do prezo dos alimentos básicos ou o paro e a incapacidade para acceder á vivenda.

Ademais da denuncia, os Consellos viron necesario sinalar aos "responsables do encarecemento e do empobrecimiento da clase traballadora". Sinalan que "a situación que vivimos non é casual e ten responsables". Así, din que é “froito das decisións dos empresarios para aumentar os seus beneficios”. Engaden que "os políticos profesionais e as institucións forman parte da ofensiva que estamos a sufrir e teñen a responsabilidade diso".

Din que "a ofensiva contra as condicións de vida e traballo da clase traballadora está directamente relacionada coa falta de condicións organizativas do persoal. Sinalan que é urxente promover unha autodefensa eficaz a falta de ferramentas para facer fronte á agresión". "Porque, ademais de protexer os dereitos gañados da loita obreira, debemos actuar a favor dunhas condicións de vida que sexan de calidade para todos". Din que "dentro da sociedade actual non se pode garantir iso, aínda que existen capacidades para iso. Pola contra, só se executou da man dunha organización social racional que poña no centro o benestar de todos. Esa é a proposta de construír un Estado Socialista".