Cantas veces, en tempos da actividade armada de ETA, escoitamos a políticos e empresarios de todo o Estado español condenando a súa violencia, argumentando que ante todo hai que defender a vida. En Euskal Herria, persoas como Urkullu, Ortuzar, Mediavilla ou Tapia, así como presidentes e membros das patronais vascas, escoitaron este tipo de palabras. Pois, co terrible sacudimiento desta pandemia que hoxe, no mundo e tamén en Euskal Herria, está a deixar miles de mortos, parece que non lles importa a vida de tantas persoas, nin a de tantas outras que poden perdela.

Desde o inicio desta praga, os políticos e patronais citados mostraron o seu rexeitamento á paralización da actividade industrial vasca non esencial, á opinión de sindicatos e partidos abertzales, da prensa vasca, entre eles este medio de comunicación, e de traballadores que nalgúns casos plantáronse e chegaron a parar os centros de traballo.

Pero como se ve, as persoas antes mencionadas primaron os intereses económicos por encima da vida e da saúde laboral, e por iso opuxéronse á decisión do Goberno de España, que finalmente fixo unha serie de acusacións e que as empresas vascas poderán seguir coa produción mínima.

Ademais de enfadarse, queren adiantarse ao que vén e buscar cabezas de coplas "para o día seguinte", polas consecuencias económicas que nos traerá esta pandemia. Eles xa se lavan as mans e serán os verdadeiros responsables da crise económica que nos vén encima os partidarios de paralizar a actividade industrial vasca que non é esencial.

Dá vergoña ver aos representantes políticos que hoxe en día están no goberno súmanse ás patronais para defender os intereses económicos do capital. Non lles importa a vida. Interésalles un negocio ao servizo dunha minoría. Os cidadáns non deben esquecerse diso. Mentres tanto, a defensa da vida si, pero dous traballadores de Zaldibar seguen desaparecidos.