argia.eus
INPRIMATU
En plena vida abrir as ikastolas, reivindicar o dereito á educación
Aitor Unanue Albizuri 2020ko ekainaren 11

Coa vida posta no centro abririamos as ikastolas, entenderiamos o dereito á educación aldarri.Nekez, pechar os hospitais e que as enfermeiras queden en casa nesta situación, ou pechar as residencias dos maiores e facer o mesmo as persoas que se dedican aos coidados. Dificilmente entendemos hoxe os recortes que se deron nestas zonas durante décadas, ou as continuas folgas que tiveron que facer os gardas. Cando a vida chega ao seu fin, ou cando a vemos en perigo de extinción, é incomprensible que non a coidemos.

Pero a vida e a contorna que a fai posible, desde que se crea ata que se acaba, debería conservarse nunha ou outra fase, sen esperar ao final.

A educación baséase no coidado da vida. Ante a sociedade, os axentes educativos, como os enfermeiros, teñen unha gran responsabilidade nestes momentos.

"É incomprensible que, mentres aplaudimos ás enfermeiras, teñamos as nosas ikastolas pechas, que todo o sistema educativo (de coidados) estea limitado á tele-educación ou que miremos cara a un goberno con outras prioridades"

Porque mentres os pais traballan, os alumnos, os nenos ou os adolescentes, deixámolos sen educación e sen coidados reais. Fronte aos riscos da teleeducación, illados tras a pantalla, deixándoos saír por unha hora, ou limitados a sentar e xuntarse só nos bares.

Neste sentido, resulta incomprensible que, mentres aplaudimos ás enfermeiras, teñamos as nosas ikastolas pechas, que todo o sistema educativo (coidado) estea limitado á tele-educación ou que estea a mirar a un goberno con outras prioridades.

Onde queda a función comunitaria e social das ikastolas?

Cando se vai a pór en marcha a liga de fútbol, cando as terrazas dos bares están cheas... non nos damos conta de que os recursos educativos están estancados, que a vida non ten futuro.

Quen non queira velo non o vexa, pero ante o pobo e a sociedade debería asumir a responsabilidade histórica de todo axente educativo, o sistema educativo debería reactivarse canto antes, con urxencia, o futuro, a vida mesma está en xogo.

Como en Francia, Alemaña, Dinamarca, Austria e outros países.

A media vida, reactivando toda a comunidade educativa, pediría que se exerza o dereito de todos os alumnos e alumnas á educación, cos medios de seguridade necesarios.

Á fin e ao cabo, si non estamos a pór en perigo a vida pechando as ikastolas.