Serrano IZKO foi detido e encarcerado por pertenza a ETA a finais do franquismo. Foi encerrado no cárcere de Segovia e, de feito, participou na coñecida fuxida de varios membros de ETA, aínda que foi capturado. Posteriormente foi membro de ETA político-militar, ata que abandonou a organización armada e entrou na Esquerda Vasca.

Este partido, tras o acordo de fusión co PSE, abandonou o partido e deu clases de Historia nun colexio de Pamplona/Iruña. Con todo, non deixou de seguir a actualidade política de Euskal Herria, tal e como demostran os artigos que escribiu durante moitos anos en diversos medios, entre eles ARGIA.

Na década de 2000 regresou á política e foi candidato ao Senado por Navarra Bai en dúas ocasións (en 2004 e 2008). Geroa Bai foi a segunda forza na lista das eleccións ao Congreso de España de 2011, só por detrás de Uxue Barkos. E precisamente por iso, en 2015 tamén participou no Congreso dos Deputados, cando Barkos asumiu a presidencia de Navarra.

Pero a traxectoria política non é suficiente para entender o que foi Serrano IZKO. Tamén hai que ter en conta a achega como escritor, sobre todo como ensaísta: Medo bera zaldi (Pamiela, 2002), Bakezale gerlariak (Pamiela, 2004), Verdadeiro pola paz, non hai pacificación (Pamiela, 2004) e Navarra. Tamén publicou libros como Jauzika aforismo (Pamiela, 2010) e o libro de narracións Onkoteak (Pamiela, 1987).

En marzo deste ano publicou o seu último artigo en ARGIA, baixo o título “Distorsiones”, no que falou sobre a actualización do dereito civil foral navarro e o choque co marco xurídico español.