argia.eus
INPRIMATU
Para destruír o virus... gastar
  • Os gurús da economía mundial (o Fondo Monetario Internacional, a OCDE, o Banco Mundial…) rexeitaron o dilema entre a saúde e a economía como falso e admitiron que a prioridade é acabar co virus. Para iso, animaron ás economías mundiais a gastarse nesa loita, sen preocuparse dos cocientes de débeda sobre o PIB. Eses gurús son áxiles porque saben que a economía non pode funcionar co virus.
Juan Mari Arregi 2020ko azaroaren 05
Gastatzeko eskatu dute ekonomia guruek, baina zertan? Gaur egun, lehentasunezkoa ez da ekonomia salbatzea, baizik eta pandemiarekin amaitzeko beharrezko gastua egitea (arg. ELGA)

O secretario xeral de Cooperación e Desenvolvemento Económico (OCDE), Anxo Gurría, afirmou que "o dilema entre a saúde e a economía é falso, non perdamos máis tempo... hai que utilizar todos os recursos para facer fronte e paliar a pandemia". Coa nefasta experiencia na xestión da crise de 2008, a Guerra sinalou o seguinte: "Cando o FMI di que siga gastando, non se volveron tolos, entenden –e entendemos– que a prioridade é acabar co virus. O problema desta crise é que cada día que pasa segue deixando un rastro económico, financeiro e social. Gastar en facer fronte ao virus ou en paliar as aparencias é moito máis produtivo, máis útil e máis barato que deixar pasar e estar preocupado polos cocientes de débeda sobre o PIB".

Por tanto, os gobernos, sempre fieis ás orientacións destas organizacións mundiais, sábeno agora. Hoxe en día, o prioritario non é salvar a economía, senón facer o gasto necesario para acabar coa pandemia: máis médicos e enfermeiras, mellor atención primaria, mellores residencias medicalizadas, investir en produtos sanitarios, colchón económico e social para as persoas traballadoras obrigadas a deixar o seu traballo, mellor atención ás persoas en situación de exclusión social e ás persoas migrantes económicas e políticas que viven hacinadas.

Mentres tanto, deberían esquecer a débeda e eliminar os gastos das obras faraónicas (TAV, metro de San Sebastián, novos Guggenheim...), así como todos os gastos relacionados coa industria militar que aínda crecen de forma inintelixible.