Conscientes da necesidade de construír a comunidade de loita e a revolución, o Colectivo de Reapropiación organizouse para destruír a “dominación do capital”: “Falamos de colectivo, porque estamos organizados, ante calquera alternativa individualista, porque situamos a solidariedade no centro da nosa práctica”, engadiron e defenden a idea de “propiedade colectiva”, porque “deciden colectivamente” o uso e xestión de espazos e recursos recuperados.

En canto ás funcións, deixaron claro que “encher as lagoas” das Institucións non é a súa tarefa, nin a reivindicación dos “dereitos simples”: “A nosa misión é garantir os elementos necesarios para a sustentabilidade a través da autoorganización e a autogestión. Partindo dos estudos e vivencias dos últimos anos, decidimos centrarnos na práctica da ocupación, impulsando a socialización desta práctica nun sector máis amplo e avanzando na capacidade defensiva de todo espazo colectivizado”.

Porase en marcha a Oficina da Ocupación para compartir os coñecementos técnicos e xurídicos necesarios para a rexeneración colectiva da propiedade privada: “Imos ofrecer o noso apoio a calquera persoa que necesite unha casa e estea disposta a traballar colectivamente. No contexto da crise capitalista, a ferramenta da ocupación volveuse máis necesaria que nunca”.

O obxectivo do colectivo é “estender a ocupación a ámbitos sociais que normalmente non chegan” para mellorar as condicións de vida de forma “real”: “Partindo da idea de que quen somos oprimidos polo sistema capitalista, formamos unha comunidade de intereses, queremos crear unha infraestrutura de solidariedade que satisfaga de forma colectiva as necesidades da nosa vida, empezando pola vivenda”.

Esta noticia foi publicada por Topatu e trouxémola a ARGIA grazas a licénciaa CC-by-sa.