Fai un par de meses naceu a chamada “habitación dos abrazos”, vista a necesidade que tiñan os maiores da Residencia de Anciáns de reunirse cos seus familiares e amigos, pero tamén a inevitable situación que afectaba á súa saúde e á súa alegría: algúns non abrazaron a ninguén desde marzo do ano pasado. Estes espazos de abrazos e acollida ampliáronse en dous meses a máis residencias de anciáns de Italia.

A cortina de plástico, a de bicos, a roupa especial… distinguen ao visitante da visitada –segundo o centro organizárono dunha forma ou outra–, pero polo menos atoparon a maneira de pór freo momentaneamente á distancia e ao illamento. Non en balde, parece fundamental tomar medidas non só para reducir o risco de contaxio de COVID19, senón tamén para facer fronte ao rastro psicolóxico e anímico que está a deixar a pandemia.