Catro eleccións para elixir ao Parlamento de España en cinco anos

Trátase dunha situación inédita desde a entrada en vigor do réxime de 1978 como mostra da inestabilidade institucional que vive o Estado español. Desde que durante décadas rompeu o esquema baseado na alternancia de dous grandes partidos (PP e PSOE), evidenciouse a incapacidade páctica dos partidos españois, así como o desexo de certos partidos e grupos de interese de recuperar o bipartidismo.

Os orzamentos do pp seguen en vigor

A mediados de 2018, Mariano Rajoy foi destituído como presidente do Goberno español mediante unha moción de censura, pero os orzamentos deste goberno de dereitas seguen vixentes. Trátase dunhas contas deseñadas polo ex ministro de Economía Cristóbal Montoro e nas que o PSOE non conseguiu aprobar un novo orzamento co resto de formacións nun ano e tres meses. O Estado chegará ao ano 2020 coas contas prorrogadas, á espera de que as novas votacións dean o paso.

140 millóns de euros de custo

Este ano os cidadáns de Hego Euskal Herria votarán dúas veces nas eleccións xerais que se celebrarán en España. O feito de que Pedro Sánchez decida que hai que volver tirar os dados ten, ademais dos orzamentos, outras consecuencias económicas: En total, o Estado español ha gastado nos últimos catro anos 540 millóns de euros na organización dos comicios.

A decisión favorita dos grandes empresarios

Ante a sensación de cansazo e aburrimento que supón volver votar nas eleccións entre moitos cidadáns, hai un sector no Estado español que parece bastante satisfeito: os grandes empresarios. O presidente da patronal CEOE de España, Antonio Garamendi, afirmou leste mesmo mércores que: “Para ver o que estamos a ver, quizá sexa mellor facer eleccións”. Os sectores empresariais non estaban satisfeitos coa posibilidade dun goberno de coalición entre o PSOE e Unidas Podemos e parece que influíron na decisión de Sánchez.

A chave pode estar na abstención

E no medio dese clima, xa comezaron as previsións sobre as eleccións de novembro. Os comicios do 28 de abril mobilizaron a moitos votantes de dereita e esquerda, xa que polarizaron as posibilidades de gañar bloques de ultradereita. Despois de varios meses de acusacións entre políticos, na seguinte cita coas urnas os cidadáns poden adoptar dúas posturas: cambiar o voto anterior ou, directamente, non votar. E esta segunda cuestión pode ser a clave na composición do Parlamento.