argia.eus
INPRIMATU
Medo da muller á muller
Puri Pérez Rojo 2021eko apirilaren 21a

Estamos nun proceso de Iniciativa Lexislativa Popular para crear unha Renda Básica Incondicional, e moitas veces estamos a debater sobre a conveniencia ou non da proposta. Non tanto pola súa probada viabilidade económica, senón por cuestións máis filosóficas ou por como afrontar os cambios.

Agora, polas consecuencias que poida ter nas mulleres, quero subliñar os inconvenientes que algunhas feministas pon á renda básica. As preguntas que se poden expor son: Non pode ser que as mulleres, cando teñen renda básica, decidan quedar en casa? Coa tendencia das mulleres a asumir o traballo de coidados, a renda non vai seguir fomentando o mesmo? Coa precariedade dos coidados mal pagos e mal valorados, as mulleres non preferirán abandonar o emprego asalariado?

Non estamos a pedir 900 euros, non pedimos unha cantidade de diñeiro, non pedimos unha esmola. Os euros son un medio, non un obxectivo. Estamos a reclamar o recoñecemento dun dereito universal: o dereito a unha vida digna, a sobrevivir cunha renda básica que vai máis aló do limiar da pobreza.

"Defender unha Renda Básica Incondicional é unha necesidade, está baseada en principios universais, e as mulleres feministas non podemos excluíla, baseada nas consecuencias que pode ter sobre as mulleres"

Hai algún impedimento para que as mulleres teñan máis autonomía para decidir, aínda que decidan o que decidamos? Ou non estamos preparados?

E agora, cando?

Que predí a robotización cando o paro segue subindo ao 20%, ao 30% ou ao 40%?

En dez anos cumprirase o centenario do sufraxio universal no Estado español. En outubro de 1931 conseguimos o dereito das mulleres a votar. Conseguiuse por corenta votos de diferenza. Houbo mulleres e homes que se opuxeron ao voto das mulleres, pero conseguímolo. O dereito a votar, o dereito a votar que nos gustaría, non o dereito a votar "ben", non o dereito a votar "á esquerda", só logrouse o dereito universal ao voto. E houbo un gran debate, como hoxe en día ocorre co dereito a unha vida digna ou coa Renda Básica Incondicional.

A oposición non proviña dunha persoa sen estudos ou de mulleres activistas, senón de Vitoria Kent (1898-1987), a primeira avogada española do Partido Republicano Radical Socialista. O seu discurso baseábase na falta de formación das mulleres para exercer o dereito ao voto. Era mellor aprazala para que o clero non puidese votar á dereita. "Si todas as mulleres españolas fosen simples traballadoras, si as mulleres españolas houbesen pasado un período universitario e estivesen libres na súa conciencia, hoxe levantaríame ante toda a Cámara para pedir o voto das mulleres. Pero a tal hora levántome, para dicir o contrario e con toda a valentía do meu espírito". Son palabras de Vitoria Kent, que tamén foron apoiadas por Margarita Nelken ou Hildegart Rodríguez. Nelken foi o que se opuxo ao voto feminino por considerar que a muller “tiña que prepararse para esa responsabilidade”.

Foi un home, Miguel de Unamuno, quen o denunciou nun artigo publicado nO Sol o 4 de outubro de 1931: "Este carácter histórico masculino de que o clero regular ou secular goberna á muller española desde a confesionaria é o desexo histérico de masculinidad que o ditador Primo de Rivera mencionou un día antes", engadiu.

Agora, a través da Renda Básica Incondicional, presentouse no Parlamento vasco unha petición para que todas as persoas teñan dereito a unha vida digna. E agora queremos que o acepten, non podemos esperar. Non podemos ter medo de que as mulleres decidan "mal".

A que esperariamos? Ata que todas as mulleres estean preparadas e universitarias? Iso garantiríanos o empoderamiento a todos os niveis? Estar emancipado?

Quen somos para decidir cando as mulleres están preparadas para exercer o dereito a unha vida digna e a acceder á Renda Básica Incondicional? Cando estarán todos dispostos a utilizar "ben" unha LOGSE, a utilizala con responsabilidade e a emancipala?

Amelia Valcárcele presenta Mulleres na historia de RTVE. Como argumenta no documental Clara Campoamor: "A defensa do voto feminino baseábase en principios e non en consecuencias", nós agora podemos dicir o mesmo.

Defender a Renda Básica Incondicional é unha necesidade, está baseada en principios universais, e as mulleres feministas non podemos excluíla, en base ás consecuencias que pode ter sobre as mulleres.