O 15 de novembro, en Vitoria-Gasteiz, os traballadores concentráronse fronte á sede do Goberno Vasco. O 16 estarán ante a comisaría de Bergara e o 17 de Ondarreta.

Por que fixeron folga?

O anterior convenio estendíase até 2020. Conseguímolo despois de nove meses de folga. No 2023 non tivemos ningún incremento e empezamos a negociar con Garbialdi. O Departamento de Seguridade do Goberno Vasco está a preparar unha nova concesión e nós queremos que o convenio xa estea asinado, porque pola contra non teremos en conta as nosas condicións laborais. Volvemos atoparnos o outro día.

A empresa non nos ofreceu nada para 2023, e para 2024 e 2025 só nos propón a subida do IPC [índice de prezos ao consumo]. Non podemos deixalo así. Comenteille o problema do IPC, pero nós temos outro problema: temos unha brecha salarial do 8% con respecto aos homes que traballan o mesmo, cos limpadores de rúa. Temos que pór fin a iso, e aí estamos, non podemos avanzar.

Tiveron relación co Goberno Vasco.

Dixémoslle que ía facer folga porque non conseguimos negociar coa empresa. Para a nosa sorpresa, porque nunca nos chamaron na anterior folga, esta vez pedíronnos unha reunión. Dixéronnos que, tendo en conta a subida do IPC, quizais a empresa funcionaría de forma xusta e que porían 400.000 euros máis para a nova concesión. Dixéronnos que para empezar a negociar coa empresa nada máis saír da reunión, con ese diñeiro tíñanos que destinar para a subida e para máis do IPC. Aínda sabendo isto, a empresa non nos fixo unha mellor oferta.

Na folga de 2018, cando falamos, destacou moito a brecha de xénero. A brecha salarial con respecto aos homes de limpeza viaria era do 13%. Agora teñen un 8%. Avanzastes as mulleres nas condicións de traballo e no recoñecemento do traballo das mulleres?

Si antes vía que había gretas, agora véxoo máis claro. Facemos o mesmo e é moi evidente que temos soldos moi diferentes. Menos mal que conseguimos o incremento do IPC, así a brecha ha ha baixado ao 8%. Si non conseguísemos a subida, non sei até que punto teriamos unha brecha. Por iso é tan necesario para nós conseguir incrementos do IPC, porque si non, volvemos baixar. Os homes de limpeza teñen todos os anos incrementos asociados ao IPC.

Estamos mulleres limpadoras en condicións moi precarias. O noso traballo non se recoñece. Comparámonos cos limpadores de rúa, e con todo non pedimos o plus que teñen por limpar a rúa, nós centrámonos no salario basee e aí hai unha brecha. E si, ademais do salario basee, miramos os pluses, hai unha enorme brecha. Voulle a pór un exemplo: nós temos un plus de transporte de 2, 58 euros e os barrenderos teñen 4,46 euros. A min non me dan gasolina máis barato. En todas as condicións é así, hai diferenza, e con todo parece que temos que ter medo para comparar cos limpadores de rúa. Non, non. Sei que teñen que traballar á choiva e ao sol, pero teñen ese plus. Nós non pedimos iso. Fíxese, nós temos un plus por limpar as celas, conseguímolo na folga de 2018, moi custoso. Pois temos que andar escribindo para cobralo, pór o ertzaina que solicitou a desinfección, canto tempo pasamos limpando... Págannos en función do tempo transcorrido. Os limpadores de rúas con sol, choiva, non teñen que escribir, nós temos que concretar todo. Si non o presentamos, non o cobramos.

Quéreme contar outro exemplo.

Antigamente, nas comisarías introducíanse homes na limpeza de coches. Tíñanos limpando todo o día. Que pasou agora? Que as mulleres empezaron a limpar os coches. A muller realiza media xornada de limpeza interior e a outra metade de lavado de coche. Un pequeno plus para as mulleres que limpan coches. Pola contra, os homes que xa traballaban no lavado de coches (son moi poucos), ao estar en pleno día, teñen unha categoría especial: peón especialista. Gañan algo máis que nós. Nós temos un plus de limpeza e eles unha categoría mellor que a nosa. Este tipo de cousas sempre se fixeron nesta sociedade e foron ben vistas. Até 2018 as mulleres non nos demos conta de que por limpar unha cela mereciamos un plus. Os coches de limpeza tampouco loitaron, pero desde o principio recoñecéuselles a singularidade. Aos homes sempre lles crece un pouco o salario, porque hai unha mentalidade de que teñen que levalo a casa, e a nosa é de axuda.

Di que teñen que conseguir as cousas con dificultade. O outro día estiveron en folga durante nove meses.

Unha folga de nove meses marca e sobre todo nas mulleres. Cústanos moito saír á rúa, dar a cara, deixar o traballo e facer folga, fainos moi duro. Fixémolo. Agora volveremos saír, pero non creas que sexa fácil. Ás mulleres cústanos moito. A min tamén me custa moito facer o que estou a facer agora [diálogo], pero se non o fago aí estaremos apagados, ninguén nos ve.

Antes dábame medo dicir que quería equiparar aos limpadores de rúa, a sociedade tampouco o aceptaba, “como vas comparar o teu traballo co da rúa limpadora?”, iso recibín moito. Agora percibo na miña contorna que se deu un paso, tamén entre os traballadores, pero non vou dicir que todos os traballadores teñan esa actitude.

Que esperas para estes días de folga?

Custábanos moito ver antes, a ver si conseguímolo estes días, e o Goberno Vasco tamén aperta a empresa. O Goberno fixo o máis fácil e está ben, puxo diñeiro, pero diche que se negocie coa empresa, pero é a que contrata. Dixeron tantas veces que están a favor da igualdade, por que non piden nas concesións que se acabe a brecha salarial?

A cuestión da brecha salarial tennos que meter na cabeza a todas as mulleres e loitar contra ela. Conseguimos unhas poucas melloras, e ben, pero todos merecemos a pena, tamén as mulleres que están a limpar os portais. Creo que o que nós conseguimos tamén é para eles.