Carlos Torres, presidente do BBVA, gañou 4,09 millóns de euros en 2020 –2,45 millóns con soldo fixo e 1,64 millóns para a previsión de xubilación–. Pola súa banda, o conselleiro delegado deste banco, Onur Genc, gañou 3,43 millóns de euros, cun soldo de 2,18 millóns e un complemento de 1,25 millóns para retribución fixa e mobilidade.

Os seus ingresos poderían ser moito maiores, xa que estes soldos son un 44% menos que en 2019, xa que "no momento da pandemia, a cúpula do banco renunciou voluntariamente á súa retribución variable, en virtude dunha recomendación do Banco Central Europeo". Son datos oficiais que se deron a coñecer nos últimos días. Cobran salarios similares na maioría das cúpulas das empresas que cotizan no Ibex 35 (por exemplo, o conselleiro delegado de Repsol, Josu Jon Imaz, percibiu 3,36 millóns de euros o ano pasado) e no CAC 40 do Estado francés.

Presionando aos representantes das asociacións patronais e organizacións afíns, estes empresarios condicionan sen vergoña as políticas económicas, sociais e salariais dos gobernos. No Estado español, por exemplo, vixiáronse, controlado e suspendido as subidas do Salario Mínimo Interprofesional (SMI) e das pensións.

Millóns de persoas teñen que sobrevivir cada mes co SMI de 950 euros ou con pensións inferiores a 1.000 euros por culpa deles. Outros moitos están en paro ou marxinación e viven por baixo do limiar da pobreza. Un sistema como o actual –capitalista–, que xera tanta riqueza para uns poucos e tanta inxustiza e desigualdade para a maioría da sociedade, é inxusto, insolidario e inaceptable.

Persoas, grupos, asociacións, partidos políticos, sindicatos… todos temos a oportunidade de construír un sistema alternativo. A oportunidade de que haxa outro sistema máis xusto que impida que os soldos millonarios convértanse en millonarios da riqueza xerada por unha minoría co traballo dunha maioría social.