O banco di que está arrepentido porque a pandemia empeorou as condicións que antes eran malas. Por tanto, teñen dificultades para atopar traballo, acceder a unha vivenda e emanciparse das familias.

Verdadeiramente cínico. Porque mentres se queixa do futuro dos mozos, oculta o que sucede no sector bancario, que é o seu ámbito. O banco do Estado español, que en doce anos eliminou 100.000 postos de traballo e acumulou moitos millóns de beneficios, agora, pechando miles de sucursais, está a tentar eliminar máis de 18.000 empregos noutros bancos. Ademais, o que non di é que eses bancos foron rescatados con miles de millóns de euros das arcas públicas, concretamente con 40.000 millóns.

Tamén se mostra en silencio ante o negocio de armamento que están a levar a cabo os bancos, un dos principais accionistas do grupo. Segundo datos oficiais, esta industria bateu a marca mundial en 2020, a pesar da pandemia, con case dous billóns de dólares gastados en armas, un 2,6% máis que o ano anterior. O Estado español gastou 17.400 millóns de euros, mentres que os orzamentos deste ano contemplan un gasto militar superior aos 21.600 millóns de euros. O gasto militar do Estado francés tamén foi considerable o ano pasado: 50.100 millóns de euros.

Si preocúpalles tanto a situación dos mozos, os bancos poden dar acceso aos miles de vivendas que teñen á súa disposición, reducir considerablemente as hipotecas, retirar bonos multimillonarios de executivos, devolver o diñeiro do rescate e destinar os seus beneficios a fomentar o emprego digno.

Sen dúbida, non son máis que as queixas cínicas de quen sustentan o actual sistema capitalista.