Millóns de mulleres en Bangladesh están a facer patente a insostenibilidad do modelo téxtil baseado no baixo traballo manual de Bangladesh: millóns de traballadoras do sector téxtil han tomado as rúas da cidade de Dhaka para esixir salarios máis altos.

O Goberno anunciou en setembro do pasado ano unha subida dos salarios no sector téxtil, que ao entrar en 2019 aumentou o seu salario mínimo nun 51% até os 82,75 euros. Este é o primeiro incremento salarial desde que en 2013 afundiuse o edificio Ra Praza e faleceron máis de mil traballadores que cosían roupa para as multinacionais. Con todo, o sindicato de confección advertiu de que a subida afecto ao salario de moi poucos traballadores da industria téxtil. Os traballadores reclamaron un salario de 166 euros e están en folga desde hai unha semana con ese obxectivo.

Un morto

A subida salarial, que entrou en vigor coa chegada do novo ano, foi considerada fraudulenta e os traballadores téxtiles/téxtís han tomado as rúas enfadados. Nos disturbios que deron paso á folga, a policía utilizou gas lacrimóxeno e pelotas de goma que provocaron un morto.

Co fin de interromper as protestas, o Goberno está a negociar un aumento do salario mínimo interprofesional en Euskadi. Segundo informa o diario británico The Guardian, tras a reunión que mantiveron o domingo cos fabricantes e sindicatos, o Goberno anunciou unha nova subida de soldo aos traballadores. Con todo, non todos os sindicatos mostraron a súa conformidade á proposta da Mesa.

O que esconde a roupa barata

Por detrás de China, Bangladesh é o maior fabricante de tecidos: Preto de 3,5 millóns de traballadores, a maioría mulleres, traballan na industria téxtil. O país obtén o 80% dos seus ingresos por exportación a través da venda de roupa internacional.

A man de obra barata de Bangladesh permite a varios empresarios vender roupa barata no noso país. Os baixos prezos que ofrecen empresas como Inditex, H&M, Primark ou Aldi teñen un alto custo no outro lado do mundo.