Segundo informa o diario The Guardian, a incineradora que ía construír a compañía Dial A Dump Industries en Sydney debía queimar 525.000 toneladas de residuos mesturados ao ano, o que suporía a subministración de 100.000 fogares de electricidade. Con todo, desde o primeiro momento, tanto os concellos como as asociacións medioambientais opúñanse a esta idea.

Por sorte para os australianos, este tipo de proxectos son avaliados alí por un Comité de Planificación Independente. Contrasta coa Comunidade Autónoma do País Vasco, onde o Departamento de Medio Ambiente do Goberno Vasco concede estes permisos, facendo posible que sexa o propio profesional que inventou a incineradora quen antes ou despois xestiona este tipo de permisos. A opinión final da Comisión Independente de Planificación de Australia foi decidida "polas dúbidas sobre as emisións que xeraría o proxecto e a modelización prevista na proposta".

A Comisión na súa resolución di:“Ante esta inseguridade, a comisión deuse conta de que non é capaz de determinar os efectos que tería o proxecto na súa contorna, o que levou á comisión a centrarse no principio de precariedade á hora de analizar os efectos do proxecto sobre a calidade do aire e a saúde humana”. Os australianos tomaron esta decisión na postura que reiteradamente os médicos do OEIT pediron ás autoridades no País Vasco.

A Comisión mostrou a súa especial preocupación polo feito de que os datos de modelización da contaminación ofrecidos pola compañía non reflictan correctamente as cantidades de lixo que se queimarían na incineradora. Así mesmo, a Comisión decidiu non atopar evidencias de que a tecnoloxía de control da contaminación da incineradora sería capaz de xestionar adecuadamente as súas emisións, polo que había incerteza sobre a calidade do aire e da auga.

A canle de televisión 7 News de Sydney recolleu as reaccións que xerou a noticia nos cidadáns e tamén na empresa: