Fixo unha dura seca e fixo violentos verotes. Escoitei a un só pastor de Xubero Basaburua que este ano fixo máis de cen troncos de viño ou dunha punpula de campo [bóla de herba]. A maioría dos demais, desde a beira até as ladeiras de Madalena, os teitos dos campos iluminados, os flancos aínda están queimados con sede de mocos, campos e hortas. Pola contra, todo o que se compre fose de casa no lume, o que aumenta o mercado, a consecuencia de todo tipo de desecación, como aumenta a da guerreira, nos combustibles e nas materias primas.

A todas as mulleres e a todos os homes que traballan na terra e no crecemento que emociona a Atxi, atxik, dudak, desesperadas...! En solitario por mil acios, os frangos xa coñecen tempos insosteible para a súa facenda. Foron superados moitas veces grazas á axuda dos seus ou á solidariedade dos veciños. Sempre se aprecian mellores épocas despois dunha época de cansazo, si cada un asóciase positivamente ao seu, si se prohibe comer entre si desde o máis alto, si a lei e o obxectivo é actuar xuntos.

Atxik, atxik, ao sindicato ELB! Durante catro décadas, o sindicato loitou polos provedores de materias primas, os agricultores e os criadores. O leite e as carnes dependen máis do mercado e da industria que doutras producións. O mercado pode ser corrixido polas leis e os representantes do goberno. As industrias lácteas e cárnicas son propiedade dos empresarios. A ELB está concibida para adiantarse cos demais no xogo da forza, a favor dos campesiños ttipi e mediano, para que sexa un grupo plural de granxas para alimentar e facer vivir ao noso País.