O artigo asinado por Joseba Azkarraga, Iñaki Lasagabaster e Ramón Zallo na súa totalidade di:

"Os que asinamos este artigo fomos falar cos grupos do Congreso dos Deputados os días 10 e 11 de marzo en nome de SARE. As reunións foron corteses e escoitaron e escoitaron o que tiñamos que dicir. A través da nosa mensaxe, quixemos facerlles unha advertencia sobre a situación de emerxencia dos presos vascos por enfermidade, afastamento e cambio de grao. A gravidade da situación alarmara aos nosos interlocutores.

Durante estes días, a pandemia xa se estaba estendendo en Madrid, e o concepto de “grupos de risco” empezou a facerse viroso e entre estes grupos considerábanse especialmente vulnerables as persoas maiores. Pois as persoas que están en prisión teñen todos os “cartóns”: idade avanzada, enfermidades moi graves, lonxe dos seus familiares, opacidade informativa… e agora, unha corentena que se converteu nun confinamento duplicado.

Nesta semana do Día Mundial da Saúde (7 de abril) queremos lembrar esta situación. O dereito á saúde é o dereito á vida, mesmo dos prisioneiros. O centro penal dificulta o correcto tratamento sanitario e reduce a esperanza de vida das persoas con enfermidades graves. Ademais, vulnérase o dereito a cumprir a pena no seu domicilio en tales condicións.

Só pedimos que se cumpra a lei. Para evitar morrer en prisión. Mantela en prisión é contrario a Dereito, e é contraria a Dereito, porque é totalmente inxusto, a crueldade do Estado.

Reivindicar o dereito universal e irrenunciable á saúde dos presos é unha responsabilidade colectiva; unha parte da autocuidado do lein motiv san durante a pandemia, imprescindible nunha sociedade democrática.

Querémolos vivos e en casa.