argia.eus
INPRIMATU
Descobren novos poemas de Arnaut Oihenart
  • O investigador da UPV/EHU Gidor Bilbao atopou na biblioteca de Grenoble un exemplar do libro Cobla Berriae, con catro páxinas máis que a biblioteca de Baiona. Alí están as novas estrofas e poemas que até agora non coñeciamos.
Irati Irazusta Jauregi 2023ko apirilaren 28a
Gidor Bilbao EHUko ikerlariak aurkitu ditu poema berriak. (Argazkia: Euskal Idazleen Elkartea)

O investigador da UPV Gidor Bilbao descubriu novos poemas do historiador e escritor Arnaut Oihenart. O libro Cobla Berriae, da biblioteca de Grenoble, ten catro páxinas máis que o da biblioteca municipal de Baiona, onde atopou estrofas e poemas novos que até agora non coñeciamos. A Asociación de Escritores Vascos entrevistou a Bilbao e deu a coñecer os detalles da investigación. Tamén se poden ler poemas.

O poeta do século XVII publicou dous poemas: Oten gaztaroa neuritzetan e Koblas berriak. Até agora sabiamos que o número máis completo do último estaba na biblioteca de Baiona, con máis páxinas que en París. No de Carballos, con todo, na primeira páxina hai sete estrofas que até agora non coñeciamos. Nas últimas páxinas, o bermeotarra atopou os poemas Escardanos I e Escardanos II. O título Escarzanos no número de Baiona xa existía, pero os poemas non.

Segundo explicou Bilbao, Oihenart utiliza unha estrutura métrica que non utilizou en ningún outro sitio nas estrofas da primeira páxina: "Teño a impresión de que isto denúncianos un dos principais obxectivos do autor, é dicir, mostrar que na poesía en eúscaro pódense utilizar diferentes estruturas métricas". O investigador deixou as palabras do poema tal e como as atopou, pero tamén as editou, adaptándoas á grafía e á puntuación actuais e con diversas notas, "pensando que comprender os poemas de Oihenart non é fácil".

O texto Escardillas tamén fixo unha achega histórica. Os poemas son da tradición dos xikitos, pero para Bilbao, a partir de agora deberiamos dicir "cogomelos". Nos Xikitos o home dedicábase aos Xikitos!, pero nestes poemas de Oihenart vese como a señora di ao home "xikito", e á señora "perraka" (a zarpela feminina). "Isto significa que probablemente existía unha tradición oral, máis antiga e máis rica do que pensamos".