Nunha entrevista recente, Arnaldo Otegi, fiel representante das estruturas que preside, realizou, entre outras, as seguintes declaracións:
"Hai que traballar pola convivencia de forma construtiva", engadiu. O lobby, consciente, esquece a base central do País Vasco: A opresión nacional e social que sofre Euskal Herria por parte de Francia, España e a burguesía vasca.
Non ten problema en compartir mesa con calquera que negue o capitalismo, o imperialismo e a principal contradición, a loita de clases. A empatía coas nosas nacións e clases inimigas chega até o punto de ver aos cipayos da policía autonómica española entre os militantes de Sortu-EH Bildu. O asunto está tan descarado.
Seguindo o mesmo discurso, e facéndose cada vez máis parte do sistema, os inimigos da clase obreira vasca son considerados inimigos, non inimigos. Nós mesmos, nin antes nin agora, imos facer concesións a quen pretenden seguir dominando á clase traballadora vasca. Nesas condicións non facemos confrontación co inimigo, pero é e será un enfrontamento entre nós.
"Non ten problema en compartir mesa con calquera que negue o capitalismo, o imperialismo e a principal contradición, a loita de clases"
"O obxectivo político é que todos os proxectos poidan ser defendidos", engadiu. Esa é a locución da dereita española e vasca e da socialdemocracia que mantén a ditadura democrática do capital.
Para Felipe González non se reclama ningunha reclamación xurídica nin penal en aras da convivencia democrática. Terrible e verídico. Os dirixentes de Otegi, Sortu e EH Bildu, están a xustificar o chamado GAL para soster a convivencia democrática capitalista. Tan inmenso como lóxico.
Así mesmo, traballou a esencia socialdemócrata da dereita, a un paso do PSOE, e pediu "que se diga a verdade á xente adulta", en referencia á COVID-19. É dicir, o que EH Bildu non fixo é o que eles mesmos piden aos demais, eles mesmos. Non o fixo, evidentemente, porque está pactado que EH Bildu ten que pagar a súa cota para xogar dentro do sistema.
Defende a prórroga do estado de alarma, con todos os recortes que leva e os que poida achegar neste sentido. Que podemos esperar cando España ou Francia premia cun cargo de xestión dunha institución? Alguén cre que na súa xestión delegada vaise a molestar ao poder do capital se iso supón represión en xeral ou, sobre todo, cárcere?
Máis pronto que tarde, EH Bildu xestionará o prometido polo capital e veremos á policía autonómica española desactivando os explosivos de marionetas de Yankien, independentemente de onde vaia ser. Na última década (sobre todo), do mesmo xeito que as cousas se están desenvolvendo, non é ningunha tolemia reflexionar sobre iso.
Somos moitos os que non loitamos para pedir perdón. Non loitamos nin combatido para arrepentirnos. Somos moitos os que non loitamos por Kósovo-Euskal Herria. Imos traballar, a traballar e a traballar para construír un Estado Socialista Vasco. Esa é a profundidade política da nosa reivindicación táctica como pobo e como clase. Non hai unha actitude máis ética que loitar pola clase traballadora vasca e polo mundo.
Pola construción do Estado socialista vasco.