argia.eus
INPRIMATU
A apertura dos pastos de Aralar foi especial este ano en Larraitz
  • Varios veciños de Abaltzisketa realizaron un acto simbólico, pasando as vacas e eguas pola barreira de Larraitz. Tamén lanzaron un foguete, como é costume, para difundir que os pastos de Aralar están abertos ao tráfico rodado.
Tolosaldeko Ataria @tolosaldeataria 2020ko maiatzaren 02a
Lehenengo behiak pasa dira eta ondoren behorren txanda izan da. Azken hauek Jon Zubizarreta herriko alkateak gidatuta. (Argazkia: Tolosaldeko Ataria)

O acto tivo lugar ás doce do mediodía, na praza Moore. Pasaron as primeiras vacas e despois foi a quenda das eguas. Estes últimos baixo a dirección do alcalde da localidade, Jon Zubizarreta. "Empezamos a dicir que pasarían vacas como en anos anteriores, e eu tamén unhas eguas. Polo menos gardar para o recordo o que foi un ano moi diferente", dixo Zubizarreta. Até agora, Zubizarreta estivo traballando na preparación de cencerros e dando ás eguas medicamentos para vermes. -Son as mesmas eguas as que se van. Van até a barreira que fai o límite co municipio de Abaltzisketa e desde alí fan o camiño aos pastos”, dixo.

Hoxe foi un día inusual en Larraitz. A Festa de Apertura de Pasteiros de Aralar, que este ano non puido celebrarse, reuniu a moita xente. É verdadeiramente curioso ver buxán todo o aparcadoiro que hai diante da barreira de Larraitz. "Por unha banda faise marabilloso, pero levamos bastantes semanas así, e estámonos afacendo un pouco a vela así. Só ven algún gandeiro e os leñadores", dixo o alcalde de Abaltzisketa. A partir de mañá poder dar paseos e realizar exercicio físico. "Somos un pobo pequeno e, por tanto, non temos límite de tempo", precisou Zubizarreta nun comunicado recolleito por Europa Press. "A cima do Txindoki está dentro do municipio de Abaltzisketa, polo que entendemos que podemos ir até o Txindoki. Somos un pobo pequeno e con poucos recursos, pero dunha vez por todas dá a vantaxe".

Rabaño de Amezketa a Arritzaga

Para o pastor Jabier Agirrezabala de Villabona non vai cambiar moito a marcha que adoita levar a cabo hoxe en día. Acompañado do seu fillo, guiou ao seu rabaño polos arredores de Arritzaga, a cabana de Bokarta. "É o día máis bonito do ano para min", dixo Agirrezabala, que se mostrou convencida. Nos últimos doce anos segue a mesma ruta o 1 de maio, e este ano tamén o fixo. A ausencia dunha Festa de Apertura de Pastos non lle afecta tanto: permanecen na borda até a tarde e noutros anos tampouco baixan á festa.

O estado de confinamento non afecto tanto a Agirrezabala no seu traballo diario, pero si na venda do queixo. En Aralar as ovellas terán até o mes de outubro. "Este ano hai unha montaña moi boa. Fixo un inverno suave e hai moita herba", dixo. Polo momento, non se atopan montañeiros nos pastos da Serra. -Mellor para nós. A xente sobe cun can, e agora estaremos máis tranquilos.