argia.eus
INPRIMATU
Chamada á aposta desde os barrios dos traballadores
  • O grupo de traballo Haritik Hirira puxo de manifesto a relación entre as casas de apostas e a súa localización, cunha clara distinción entre uns barrios e outros, e alertou a Asajer da necesidade de limitalos e regulalos.
Anakoz Amenabar, Alea.eus 2021eko irailaren 21
Apustu etxeen eta errentaren arteko harremana aztertu dute. / Pixabay

O proxecto Haritik Hirira publicou datos brutos sobre a relación entre as casas de apostas, a renda e a tipoloxía dos barrios da cidade. En Donostia-San Sebastián, onde se realizou a primeira análise, constatouse que a maioría das máquinas de apostas están situadas nos barrios con renda máis baixa. Con todo, este fenómeno é aínda máis evidente en Vitoria-Gasteiz. Analizando a capital alavesa, identificáronse 222 locais con máquinas de apostas, o dobre que en Donostia-San Sebastián, e os barrios de Coroación e Adurza son os que dispoñen de maior número de máquinas por habitante; nos barrios de renda baixa e semi-baixa o número de locais por habitante é moito maior que nos barrios máis ricos. "A situación deixounos estupefactos; datos bastante preocupantes para unha cidade duns 250.000 habitantes.

A análise foi realizado polos geógrafos guipuscoanos Jon Macias e Josu do Campo, e difundiuse a través de Twitter (\Haritik Hirira). Queren coñecer a realidade das diferentes capitais de Euskal Herria ao redor de temas moi diversos, sempre cunha visión da xeografía e con ganas de abrir un debate crítico entre os lectores. O auxe das casas de apostas fixo esta análise preocupada, e o próximo tema a tratar será Bilbao. "Vimos en San Sebastián que ao redor do estadio de Anoeta apíñanse moitos locais, e en Bilbao queremos saber se iso cúmprese, se se acumulan na zona de San Mamés e si é o propio estadio o que fai moverse". En Vitoria-Gasteiz, pola contra, non existe unha aposta local na zona de Mendizorrotza, pero hai que ter en conta outros factores; en Vitoria-Gasteiz, é o barrio con maior renda e pode estar condicionado polo modelo urbanístico. "Nas nosas capitais as rendas máis altas atópanse en vivendas unifamiliares e nestas urbanizacións é moi difícil pór locais e tendas. Así que, aínda que de forma indirecta, evitan as casas de apostas." Pola contra, nos barrios que viven en bloques de vivendas, que son compactos, é máis fácil instalar locais nos mesmos, destacaron, "e por tanto, é máis fácil para un veciño ir a unha casa de apostas".

Situación estratéxica

Macias e Do Campo cren que as decisións de pór casas de apostas nunha ou outra non son decisións aleatorias, senón estratéxicas, e por iso hai máis traballadores nos barrios da cidade. -Á fin e ao cabo, saben que tamén a necesidade empúxache a actuar. Hai moitos problemas económicos para chegar a final de mes, e moitas veces vese a aposta como unha oportunidade, aínda que sexa unha opción falsa, lonxe da realidade, pero saben que nos barrios que non o necesitan a tendencia a xogar normalmente tamén será menor, non lles interesa tanto".

Segundo a análise, o barrio de Coroación de Vitoria-Gasteiz podería ser unha das principais expoñentes do problema que existe coas máquinas de apostas. Trátase dun dos barrios con máis renda baixa e máis paro, no que se poden atopar até 19 locais con máquinas de apostas. "Ademais de ser un barrio obreiro, a centralidade tamén é importante neste barrio, no centro de Vitoria-Gasteiz, e preto das rúas máis transitadas e por tanto con numerosos locais de hostalaría", explicaron. A situación de Adurza tamén é "moi preocupante", xa que é o barrio no que se poden atopar máis locais por habitante: Hai 12 locais por cada 6.000 habitantes. En Aretxabaleta, pola contra, non hai locais con máquinas de apostas, xa que o número de habitantes é similar.

Adurtza ten o maior número de locais por habitante: Hai 12 locais cunha poboación de 6.000 habitantes

Os datos obtidos pon de manifesto, ademais, que detrás dunha casa de apostas adoita chegar outra. "Pódese pensar que pode haber unha gran competencia entre eles, que un local vai danar ao outro, pero se retroalimentan mutuamente. Alá onde hai unha máquina, créanse máis e atraen a máis xente. Tamén vimos esas zonas de aglomeración en Euskal Herria e fóra de aquí".

Macias e Do Campo, entre outras cousas, consideran que a lei deixa moitas máis físgoas ata que se estableza unha normativa para que o número de máquinas non aumente "sen medida", como que non hai medidas para situalas a certa distancia das ikastolas. "E aínda que só poden actuar os maiores de 18 anos, a regulación é bastante vaga; pode supor un problema grave para os mozos", apuntou.

Corte en locais

Na Comunidade Autónoma Vasca, a antiga casa de apostas abriuse en 2008 e desde entón aumentou considerablemente, pasando das casas de apostas ás máquinas de xogo e apostas instaladas en locais de hostalaría ás 10.500 actuais. O Goberno Vasco acordou a principios de 2020 non conceder novas licenzas ás casas de apostas de forma provisional ata que se regularice o sector. "O obxectivo da revisión da normativa é reducir os riscos dun uso inadecuado do xogo entre mozos e adolescentes e evitar, na medida do posible, os problemas de dependencia", explicou a entón conselleira de Seguridade, Estefanía Beltrán de Heredia.

En febreiro deste ano, o asunto volveu a ser debatido no Parlamento Vasco cunha proposición de lei de modificación da normativa de regulación do xogo establecida por Elkarrekin Podemos en 1991. Aínda que non prosperou, todos os partidos avogaron por actualizar a lei e adaptala "á realidade actual do xogo" a través da regulación e a planificación. Segundo explicou o parlamentario Iñigo Martínez, son 43.000 as persoas de Araba, Bizkaia e Gipuzkoa que teñen problemas relacionados co xogo, e un 5% dos mozos teñen adicción ao mesmo. Podemos propuña, entre outras cousas, un máximo dun casino da provincia, cun máximo de 100 casas de xogo e 50 casas de apostas, e unha distancia mínima de 500 metros entre ambos os locais, así como entre escolas, universidades, locais xuvenís e centros de rehabilitación de xogadores.

Con todo, a pandemia de covid-19 provocou que nos últimos meses produciuse un incremento da tendencia á hora de actuar en Internet en lugar de nos establecementos físicos. Os clientes e as casas de apostas saben que xogar desde casa é cada vez máis fácil e atractivo, axudados pola publicidade ", lembraron desde Haritik Hirira.

Neste sentido, o Goberno español ha posto desde o pasado 31 de agosto un límite á publicidade das empresas do sector. O decreto establece que as televisións e radios só poderán emitir os seus anuncios entre as 01:00 e as 5:00 da mañá, polo que durante as retransmisións deportivas non se ofrecerá o anuncio das casas de apostas e os equipos deportivos non levarán o seu nome nas camisetas.

Necesidade de normativa

Asajer, a asociación de xogadores de rehabilitación de Álava, lembrou que a dependencia aumentou considerablemente nos últimos anos e subliñou a necesidade de limitar o xogo online e as casas de apostas. "Cremos que en Vitoria-Gasteiz hai demasiados locais, aínda que a lei así o permita", explicou a presidenta da asociación, Idoia Axpe. "Estamos a pedir desde 1989 que se tomen medidas desde a asociación e outros colectivos; primeiro con máquinas comecartos, logo con máquinas de apostas, agora con xogo online... Teño a sensación de que os regulamentos sempre van moi por detrás, que só se pon cando son un problema real". Axpe insistiu na necesidade de seguir "atentos" ao número de mozos que teñen problemas coas apostas deportivas e advertiu de que non se tarda demasiado en desenvolver a dependencia "especialmente a través da rede agora, en calquera lugar, en calquera momento".