Hai moita xente que pensa que a economía non é máis que números, estatísticas, multinacionais, empresas, empresarios e banqueiros. Pola contra, a base da economía é o ser humano, a sociedade, os pobos, os traballadores e traballadoras. E nesta columna tratamos de analizala desde esta última perspectiva.

Por iso queremos lembrar aquí a un amigo: Jesús Fernández Naves. Foi un exemplo de loita por esta economía ao servizo das persoas, da sociedade, dos pobos e dos seus traballadores. Jesús faleceu recentemente en Vitoria-Gasteiz, aos 86 anos de idade, despois de sufrir anos duros de alzheimer na súa memoria. Foi un dos representantes máis coñecidos da folga que terminou coa masacre policial do 3 de marzo de 1976 ás ordes de Fraga e Martín Vila. Este ataque causou a morte de cinco folguistas e numerosos feridos.

Jesús era enteiramente anticapitalista. E por iso foi tamén anti-antienlazista, internacionalista e antimilitarista. Consciente das graves consecuencias do capitalismo, defendeu a igualdade, sempre en contra dos liderados persoais, sempre convencido de que a asemblea de traballadores era o mellor método de loita e organización.

Era consciente de que os pobos se liberan cando están unidos e na medida en que son solidarios, por iso practicou permanentemente o internacionalismo. Totalmente pacifista, inimigo das guerras, foi tamén fundador e membro do grupo antimilitarista de Vitoria, sabendo que as armas son un dos grandes negocios do capitalismo.

Coa súa vida, modelo e humildade, Jesús deixou pegada en Arxentina, Chiapas, Vitoria e outros moitos pobos, e sobre todo na clase traballadora vasca. Jesús, amigo e compañeiro, adeus e honra!