argia.eus
INPRIMATU
A fusión da Antártida porá en perigo as correntes oceánicas para 2050
  • A rápida fusión do xeo na Antártida continúa, o que pode ter graves consecuencias en ámbitos como a desaceleración drástica das correntes oceánicas profundas. Isto tería graves consecuencias para os ecosistemas e o clima, segundo un estudo publicado pola revista Nature a finais de marzo.
Xabier Letona Biteri @xletona 2023ko apirilaren 04a
Argazkia: Andreas Alexander. Alamy / Scientific American

Este feito coñécese desde hai tempo, pero segundo un estudo realizado por un grupo de investigadores australianos, confírmase que o fenómeno se está acelerando. Na Antártida cada ano miles de millóns de litros de auga fría mariña déixase caer da superficie á profundidade do mar, o que xera unha corrente que ten moito que dicir no clima do noso planeta e noutros ámbitos.

Esta auga é moi salgada e rica en osíxeno, e diríxese cara ao Pacífico, o Índico e o Atlántico, creando enormes correntes mariñas profundas. Este movemento favorece a circulación oceánica de calor, carbono, osíxeno e nutrientes.

Pero esta corrente de auga está en mal estado. A fusión do xeo diminuíu a salinidade das augas da Antártida. A auga ten menos sal e, por tanto, menor densidade, máis difícil inmersión nos cantiis mariños... o que diminúe a velocidade da corrente profunda.

Colapso da corrente

Se as emisións de gases invernadoiro mantivésense como até a data, nun prazo de trinta anos esta corrente podería reducirse un 40%, segundo estimacións dos investigadores. Por tanto, o percorrido da corrente pode "ir cara ao colapso", segundo Matthew England, profesor de climatoloxía da Universidade de Nova Gales do Sur, ao diario The Guardian. Isto pode provocar grandes cambios no clima da Terra para os próximos séculos.

No mesmo mar, a menos de 4.000 metros de profundidade, esta corrente oceánica comezaría a amortecerse deixando de subir. Isto provocaría, entre outras cousas, a detención de nutrientes no océano profundo, afectando os ecosistemas que viven preto da superficie, chegando á desaparición de moitas especies. É dicir, moitos ecosistemas mariños poden morrer de fame. O océano tamén pode almacenar menos calor e carbono, o que pode acelerar o quecemento global.

O estudo realizado por England e o seu grupo, publicado pola revista Nature, pon de manifesto que para 2050 o efecto da atenuación será moi intenso, polo menos si as emisións de gases de efecto invernadoiro non se atenúan de forma significativa.