argia.eus
INPRIMATU
Piden ao Goberno español que poña en marcha "dunha vez por todas" o fondo para as vítimas do amianto
  • Pasaron dous anos desde que se aprobou a lei de creación de fondo no Estado español, pero o goberno de Pedro Sánchez aínda non desenvolveu a normativa e non ten orzamento para dotar ao fondo. No Congreso dos Deputados, todos os grupos políticos volvéronlle a pedir por unanimidade que así o faga.
Urko Apaolaza Avila @urkoapaolaza 2024ko irailaren 25
Jon García, amiantoen biktimen elkarteen federazioko kidea, Espainiako Kongresuaren atarian. Argazkia: EH Bildu

Por iniciativa do PNV, o tema do amianto volveu a ser debatido no Congreso dos Deputados. En 2022 aprobouse a lei do fondo de compensación polos danos causados por este contaminante, pero unha vez aprobada, o Goberno español non o desenvolveu nin dotou de fondos.

No Congreso, todas as forzas políticas volveron a reclamar ao Goberno español que aprobe a normativa que prevé a lei, que aprobe os recursos presentados por asociacións de vítimas e sindicatos e que teña en conta este fondo nos orzamentos. "A lei supón recoñecemento e reparación. Pero desgraciadamente, esa reparación aínda está por ver", dixo a parlamentaria do PNV Idoia Sagastizabal ao presentar a iniciativa.

"O Goberno de España ten unha débeda histórica coas vítimas do amianto, porque era moito o que podía facer, pero non o fixo. Moitas veces miraron cara a outro lado"
Oskar Matute (EH Bildu)

"Débeda histórica" do Goberno de España

O pasado mes de febreiro os parlamentarios de Sumar, PNV, ERC, Junts, Podemos, Coalición Canaria, BNG e EH Bildu enviaron unha carta ao Goberno para pedirlle que dese pasos para aplicar a lei de 2022. "O Goberno de España ten unha débeda histórica coas vítimas do amianto, porque era moito o que podía facer, pero non o fixo. Moitas veces miraron cara a outro lado", explicou o portavoz de EH Bildu, Oskar Matute.

Hai décadas sabíase que o amianto causa cancro de pulmón, mesotelioma e asbestosis, pero no Estado español non se prohibiu o seu uso até o ano 2002, cando xa estaba prohibido en numerosos países europeos. Segundo o sindicato LAB, entre 6.000 e 10.000 persoas poderían morrer en Euskal Herria como consecuencia da inhalación desta sustancia tóxica.

PSOE: "Procedemento en curso"

A parlamentaria do Grupo Socialista, María Luisa García, explicou en nome do Goberno de Sánchez que o proxecto de real decreto que recoñece o fondo para as vítimas "está no seu proceso". García engadiu que se están analizando as achegas das distintas comunidades autónomas para "telas en conta na norma e así poder continuar coa tramitación".

Pola súa banda, o parlamentario socialista ha pedido aos membros do pp que actúen "con responsabilidade e responsabilidade". "Hai moita xente en xogo, moitas comunidades e moitos concellos, incluso os que vostedes mandan, demasiados. En concreto, está en xogo 12.000 millóns ", sinalou, acusando así aos populares de non dar cobertura á denominada "vía fiscal" do Goberno de España.

O parlamentario socialista ha pedido aos membros do Partido Popular que actúen con "responsabilidade": "Hai moita xente en xogo, moitas comunidades e moitos concellos, incluso os que vostedes mandan"

Ao final da súa exposición, García lembrou que foi o PSE-EE o que deu "un impulso decidido" á lei de creación de fondos.

Vítimas: "Mentres tanto, a xente está a morrerse"

O membro da Federación de Asociacións de Vítimas de Euskadi Irratia Fedavica, Jon García, explicou que pese ao apoio do PSOE á iniciativa do PNV no Congreso español, as vítimas non teñen "moitas esperanzas" da súa actitude ante o que fixo nos dous últimos anos.

Parlamentarios e membros da Asociación de Vítimas do Amianto, na porta do Congreso dos Deputados de Madrid. Foto: EH Bildu

Neste sentido, o representante das vítimas mostrou a súa "preocupación" e dixo que "mentres a lei parouse, a xente está a morrerse". En Hego Euskal Herria, segundo a asociación de vítimas Asviamie, xa son trece as persoas falecidas este ano por amianto.

Segundo García, o fondo suporía que as vítimas non teñan que pasar “outro calvario” polos tribunais e procesos xudiciais para obter unha compensación.