argia.eus
INPRIMATU
Alda: Dando solución aos problemas cotiáns que a sociedade popular ten en solitario
  • O proxecto Alda, impulsado pola Fundación Manu Robles-Arangiz, acaba de abrir a súa sede en Baiona, o 30 de maio. Vendo que os actores sociais e as asociacións tradicionais non chegan á clase popular, o seu obxectivo é establecer un método de organización da Community Organing estadounidense, empezando por resolver problemas concretos da vida cotiá da sociedade popular, para crear redes cidadás nos barrios e a medio-longo prazo involucrar a estes cidadáns na loita pola transición ecolóxica e a xustiza social. A asociación Alda conta xa cun xornal que reparte portas a porta cada trimestre, unha enquisa que quere chegar a 1.000 persoas, o local que acaba de inaugurarse o 29 de maio… e cada vez máis casos que acudiron a Alda para buscar solucións aos seus problemas específicos.
ARGIA @argia OlatuKoop sarea @olatukoop 2021eko ekainaren 02a
Maiatzaren 29an egin berri da Alda elkartearen egoitzaren irekiera ekitaldia. Argazkia: Alda elkartea.

Traballadores de Ipar Euskal Herria da Fundación Manu Robles-Arangiz ofrecen agora varias horas de traballo á asociación Alda. Segundo explicáronnos, hai dous anos comezaron as primeiras reflexións: “Démonos conta de que nos movementos de asociacións e militantes da nosa tradición, a sociedade popular non nos angustiaba. Coa sociedade popular queremos dicir a xente que vive con poucas posibilidades, con poucas ganancias”. A súa análise corroborou o movemento destas chaquetas en Francia: “Alí a xente dixo que por primeira vez fóronse a unha manifestación, que se mobilizaron por primeira vez”.

O método de organización de Community

Comezaron a aprender doutras experiencias e teñen como modelo o método de traballo e organización que leva a cabo nos Estados Unidos: “A organización que se utiliza nos barrios populares é un método e, en resumo, é un labor sindical nos barrios. Organizar á xente nos barrios, utilizando os métodos dos sindicatos, pero traballando temas que están fóra do mundo laboral: vivenda, transporte, lecer…”.

A lectura que fan é que as sociedades populares non están organizadas de forma colectiva, “as estruturas que as organizaban desapareceron, e agora esas persoas son xeralmente illadas, carecen de xente, de movementos ou de redes ao redor, teñen problemas para axudarlles. Viven unha gran soidade”.

Os que crearon Alda xa son militantes, sobre todo traballan na transición ecolóxica e na xustiza social, “pero dámosnos/dámonos conta de que non temos que ir traballar co noso discurso, que xa está preparado para estas persoas. Temos que partir das necesidades da xente, porque até agora non conseguimos relacionarnos con esa xente e temos que partir dos seus problemas e necesidades para traballar e crear unha relación con esa xente. Temos que ensinarlles que organizando xuntos poden cambiar as cousas. Despois, aos poucos, grazas á práctica que imos compartir, ás cousas que imos facer e á forma de facer, o resto de temas virán despois. Temos que empezar desde o punto de vista social e logo virán outras cousas”.

 

Membros de Hegoalde da Fundación Manu Robles-Arangiz.
Enquisa de rúa que pretende chegar a 1.000 persoas

O proxecto Alda púxose en marcha en 2020 e a asociación creouse en outubro de 2020. “O primeiro traballo que puxemos en marcha foi facer unha enquisa nos barrios, indo á xente, para coñecer mellor os barrios e a xente dos barrios”. A través dun cuestionario de 10-15 minutos, coñecen os problemas da cidadanía, necesitan axuda para saber a quen se dirixen, como ven o barrio... atópanse na rúa e nos mercados, e queren recibir información de 1.000 persoas até setembro.

A enquisa e o traballo en común centrouse en Baiona, para empezar: “Máis adiante estenderémolo en Ipar Euskal Herria, pero primeiro ten que crear a asociación, os movementos tamén, e logo ampliarase”.

Alda Kazeta

Tamén se creou un xornal trimestral dos barrios de Baiona: “O primeiro número sacámolo en xaneiro, o segundo a finais de abril. Imprimimos en 20.000 exemplares e realizamos a distribución a través de voluntarios a domicilio, pero non a deixamos en caixas de correos, senón á porta de cada apartamento”.

O obxectivo desta revista é dar a coñecer os barrios, “xa que na maioría dos casos non aparecen na prensa de uso, ou aparecen na maioría dos casos relacionados coa información negativa. O noso obxectivo é dar a coñecer os barrios para denunciar os temas que hai que denunciar, así como as informacións positivas: presentar unha asociación, por exemplo”. A maioría dos artigos sácanos de informacións ou temas recibidos da xente: “Queremos ser altofalantes da xente”.

Análise de barrios e resposta a problemas individuais

En base a fontes estadísticas, tamén realizan unha análise teórica dos barrios. Pero desde finais de abril, o día a día de Alda cambiou porque a xente empezou a contactar con eles, pediu axuda e converteuse nunha tarefa cotiá resolver os problemas destas persoas: “A xente empeza a darse conta de que Alda existe e que o seu obxectivo é mellorar as cousas na vida diaria da xente. A maioría das veces ponse en contacto connosco por problemas relacionados coa vivenda”.

Déronse dous exemplos para explicar o traballo de Alda: “Nun caso, unha persoa con soldo de 1,290 € pagaba 159 €/mes ao seguro de coche. Axudamos a esta persoa a facer unha carta á súa aseguradora pedindo información dun experto na nosa contorna, para pedir un cambio e conseguiuno, e agora pagan 70 € menos ao mes. Isto demostra o que fai posible a organización colectiva e a engrenaxe, xa que só esa persoa, por falta de información ou por un problema lingüístico, non podía cambialo”. Outra persoa tiña graves problemas de humidade na vivenda, polo que entraba auga na mesma: “Axudamos a ter unha cita co seu dono e a que este acepte que debe asumir a súa reparación”.

Os casos que até agora acudiron a Alda son individuais, non son temas colectivos, “pero esas persoas que até agora eran soas ven que non están soas organizando e enredando e que as cousas poden cambiar a través da organización colectiva”.

Consello de Administración da Asociación Alda.
Mirando cara adiante

As condicións da pandemia non foron as axeitadas até agora para implantar o método de Community organizing na planta, pero queren empezar en outubro nun barrio. Doutra banda, está a traballarse o tema da vivenda: “Este ano o tema da vivenda está nunha chea, entre outras cousas porque a Mancomunidade de Iparralde está a definir a política de vivenda e moitos movementos están a traballar niso. Estamos a preparar unha campaña neste tema para facer ouvir a voz das persoas que xa tiveron dificultades para acceder á vivenda”.

Alda comeza coas horas de traballo de parte do equipo de Ipar Euskal Herria da Fundación Manu Robles-Arangiz: “De face ao futuro, o obxectivo é que Alda se autofinancie coas cotizacións dos seus membros. Polo momento somos 50 membros”.

FICHA

Fundación Manu Robles-Arangiz

Que fai: Formación e publicacións para o desenvolvemento e promoción dos valores do movemento obreiro. Difundir, custodiar e gardar a memoria no arquivo histórico dELA. En Ipar Euskal Herria, temos unha sede interasociativa para diferentes movementos, levamos a revista Enbata e promovemos a construción de alternativas (EHLG, Eusko, I-Ener, Enargia…) tamén nos barrios máis pobres (Alda! ).

Residencia: Bilbao e Baiona.

Número de membros: 9. 5 deles no Sur e 4 no Norte.

Contacto: fundazioa@ela.eus / 944 037 799