A investigación realizouse na rexión de Laikipia, no centro de Kenia. Investigan o mutualismo entre a acacia chamada “Arantza txistulari” (Vachellia drepanolobium ou Acacia drepanolobium) e algunhas formigas autóctonas. A acacia, como a maioría da xente, ten grandes espiñas para romper os beizos e escorrentar os dentes de calquera herbívoro que lle comeu follas e brotes novos. Este labor constitúea a formiga. A espiña txistulari é comida por jirafas e sobre todo por elefantes, e se a formiga vive na árbore, ataca nos beizos e no extremo ao que vén comer a folla. A cambio, a espiña txistulari crea nos pés das ciruelas estruturas singulares en forma de saco chamado “domecio” para albergar formigas. Neles ten dous ocos de entrada e saída e cando sopra o vento fan un asubío especial, de aí o nome da planta: a espiña txistulari. Este é o mutualismo, que xerou e traballado o beneficio mutuo.
Pero outra formiga maior procedente da illa de Mauricio está a atacar, comendo e desprazando á formiga amiga da espiña txistulari. Esta formiga non quere ser amiga da árbore txistulari e este estase quedando sen o seu protector exército. Como consecuencia, os elefantes cómense e derrúbanse. A presenza de Arantza txistulari na súa paisaxe diminuíu; o que era un bosque frecuente ou un pouco tapizado, agora é un bosque aberto e a visibilidade cambiou. Os seus leóns teñen a cebra como principal presa natural. Con todo, co aclaramiento do bosque, as cebras ven máis facilmente aos leóns cazadores e dan á fuxida e non poden atrapalas. Os leóns tiveron que cambiar a súa estratexia cinexética. Agora capturan búfalos. É máis difícil tirar o búfalo para os leóns ao solo, pero teñen unha gran vantaxe, o búfalo non ten ningunha paixón pola fuga, polo menos igual que as cebras.
Unha formiga invasora alimenta a outra formiga, deixa sen protección á espiña txistulari, crece a forraxe dos elefantes, as cebras coidan perfectamente aos leóns e o león esqueceuse do delicado sabor de carne de cebra lixeira e tívose que pór a comer tacos búfalos. Unha formiga, a través dunha longa cadea de reaccións, deforma e recrea un complexo ecosistema como a sabana africana. Entre eles, a formiga espiña txistulari esnaquizada e esa sabana sen elegante sibilante.