Conferencia de clausura de AEK

Maider Heguy, presidenta de AEK Iparralde e Bixente Claverie, membro do Consello Reitor de AEK en Baiona, 24 de marzo de 2024

As nosas primeiras palabras son para AEK que non nos acompañan: Xullo Aranguena Aristi e Beñat Espil.

Pola loita que levastes a favor do eúscaro, ven vós! !

Adeus e benvidos a Baiona!

Chegamos até aquí grazas a vós e a miles de cidadáns. Vós sodes o pobo rechamante do eúscaro! 11 días e 10 noites a todos os nenos, novos e adultos que andastes, grazas a AEK, calorosos e aplausos para todos.

A Korrika saíu orgullosa de Irún, e coas mans, os doces e os fermentos maduros, a testemuña percorreu até Bayona, facendo chegar a mensaxe a todo o mundo, unindo e aglutinando a Euskal Herria, sumando a miles de persoas. Sentimos orgullosos porque a Korrika únenos. Sentimos orgullosos de ser vascos, sen complexos. E sentímonos orgullosos de querer vivir en eúscaro.

Sentimos orgullosos... pero non conforme!

Garazi dinos que a lingua necesita un ecosistema completo no que todos temos cabida, os vascos e os que queren aprender, os castellanoparlantes, deixando sitio ao eúscaro. O eúscaro pode reunirnos todos, porque o eúscaro non é un límite, é unha porta.

Os números apenas nos denuncian a crúa realidade. Hai que atraer á xente a estudar, darlle oportunidade e apoio. Temos un gran reto! Para aqueles que queiran aprender euskera, mañá tamén abriremos clases nocturnas para compartir e construír o futuro do eúscaro coa maior facilidade. Con todo, o ámbito da euskaldunización de adultos segue tendo escasos recursos e a gratuidade para o alumnado mantense en todo o territorio.

Os euskaldunes necesítannos quen queiran aprender eúscaro. Nós tamén, para que sintamos orgullosos, temos que facer chegar o eúscaro a todo, e facelo vivir á luz. Os falantes temos a hora de saír da sombra e actuar, de centrarse no centro e alargar a palabra. Correspóndenos a cada un abrir e abrir as portas, dar lugar, coller e crear o eúscaro nos nosos fogares, centros de traballo, prazas, espazos públicos. Este é o noso camiño e o noso ecosistema. Garazi dicía que “a política lingüística deberá impregnar calquera ámbito da sociedade”. O eúscaro non pode ser unha simple decisión, nin un simple adorno, nin un símbolo fascinante. O eúscaro debe estar presente en todos os espazos da sociedade e ser tamén lingua das institucións. As institucións teñen unha gran responsabilidade: necesitamos unha política lingüística audaz e sólida e non un “envoltorio de brilli-brillantes”: necesitamos máis compromisos e máis recursos, e agora necesitámolos.

23. O estudo Korrika homenaxea ao colectivo en eúscaro porque o eúscaro é o seu apoio, como o da Korrika. Aínda se nega aos alumnos o dereito a pasar os exames en eúscaro. Os alumnos e alumnas seguirán reivindicando o dereito ao Baixo e ao Brebeta en eúscaro, ánimos e aplausos a eles! O eúscaro non é unha imposición, é un dereito!

Finalizou a Korrika 23 e lembramos a 24ª. Pero agora é a hora da festa! A todos os implicados nas comisións de Korrika e a todos os alumnos, profesores e colaboradores de AEK que traballan para gozar da festa, grazas! Pasa un bo día!

PRESUME HERRI! !

Viva Korrika! Viva AEK! Viva o eúscaro!