Recentemente alcanzouse un acordo entre os gobernos do Estado español e das illas Canarias en relación coas persoas migradas que conseguen chegar a terras do Estado. As autoridades pretenden reformar a Lei de Estranxeiría cando se considere que nun lugar supéranse determinados fluxos de inmigración, co fin de obrigar ás persoas menores migradas a expulsar con forza e a desprazarse a outros lugares do Estado.

Este martes pechouse o "acordo de recolocación obrigatoria" por parte dos dous gobernos, e agora está por ver por onde vai avanzar (mediante real decreto-lei ou mediante unha proposición de lei feita polos grupos parlamentarios). Si aprobásese a reforma, o Estado español poderá intervir cando se resolva que nalgún territorio supérase un número determinado de persoas migradas. Teoricamente poderá intervir cando pase o "150% da capacidade" suposta dun territorio.

Nestes casos, os menores que non estean a cargo dunha persoa adulta serán expulsados dese lugar concreto e trasladados a outro lugar do Estado. Con todo, non aclararon como van facer exactamente esa "repartición" de nenos, nenas e adolescentes. O que comentaron é que terán en conta criterios territoriais como a renda, o desemprego ou o número de menores que foron previamente inmigrados.

Unha medida pensada para Canarias, Ceuta e Melilla, pero extensible

Algunhas fontes apuntan á implantación da nova medida de face á Illa de Canaria e Ceuta e Melilla. O País, con todo, non fala dun territorio concreto: di que cada vez que un territorio supere un determinado límite de fluxo de inmigración, activarase o protocolo de expulsión de menores.

O Goberno de España subvencionará ás comunidades que vaian acoller a estas persoas menores de idade cun total de 125 millóns de euros. Con todo, parece que algunhas comunidades se negaron polo momento a adoptar unha nova medida.

Unha vez aprobada a reforma, o Goberno ten previsto entrar en vigor en menos dun ano e iniciar os traslados forzosos. Segundo O País, os traslados masivos intercomunitarios iniciaríanse no prazo de quince días desde a inscrición da medida.

Antecedentes

O Goberno de España xa deu pasos previos para a "recolocación" das persoas menores de idade, pero sen a obrigatoriedade das autoridades autonómicas, entendidas como "cooperación". Coa nova reforma, a "separación" dos menores pasa desa "cooperación" a unha "obrigatoriedade". Para iso, o Goberno utilizou como argumento a "situación migratoria actual" e escusou o "interese superior do menor".

Na Conferencia Sectorial de Infancia acordáronse as "distribucións voluntarias" de nenos, nenas e adolescentes (voluntarias para as comunidades e non para os mozos). Para levar a cabo estas "recolocacións", marcáronse unha serie de criterios que, en función destas características, daban puntos aos territorios e mediron a súa posible idoneidade: poboación, dispersión da poboación, renda, taxa de paro, número de menores migrados xa residentes, etc.

Segundo O País, nun borrador menciónase unha posible "distribución" para o próximo mes de abril, así como a comunidade á que corresponderían os desprazamentos forzosos, atendendo aos criterios establecidos: A Rioxa, Cataluña, Madrid e Andalucía.