- O 18 de febreiro o conselleiro de Medio Ambiente, Iñaki Arriola, compareceu na sesión da Deputación Permanente. O informe da súa concertación foi remitido aos medios de comunicación e coa información obtida complétase o resumo da cantidade e a natureza dos residuos depositados no vertedoiro de Zaldibar.
Segundo os datos facilitados polo conselleiro de Medio Ambiente, Arriola, a cantidade de residuos que Verter depositou até ese momento no vertedoiro de Zaldibar é de 2,8 millóns de toneladas. O seu equivalencia é de 1,7 millóns de metros cúbicos.
No ano 2012 a cifra de capturas era de 185.022 toneladas. En 2017 contabilizáronse un total de 379.689 toneladas. E 500.000 toneladas cada unha nos dous últimos anos.
En canto aos residuos con amianto, Arriola achegou os seguintes datos: En 2012 emitíronse 337 toneladas, o que supón un total de 4.253 toneladas en 2019. O que Arriola non precisou é que se incrementou proporcionalmente a cantidade de residuos con amianto que recibira o vertedoiro: En 2012 a fracción de residuo con amianto era do 0,18% do total de residuos. En 2019, o 0,8%. En total son 16.148 toneladas de amianto, o que supón o 0,57% do total de residuos do vertedoiro.
A Autorización Ambiental Integrada de 2007 concedeulle unha licenza de 2.744.975 metros cúbicos e unha vida útil de 35 anos. Segundo esta previsión, a cantidade á que se pode levar un ritmo continuo sería de 80.000 metros cúbicos ao ano. Arriola di que esta previsión do ritmo xa se superou no segundo ano, e neste ritmo quedaban outros dous ou tres anos de vida, até 2022.
A maioría dos residuos do vertedoiro eran terras e rexeitamentos de plantas de valorización
Coa caracterización de 510.999 toneladas de emisións en 2019, estes son as porcentaxes da natureza residual.
23,11% Terreos.
22,88% rexeitamento de plantas de valorización.
16,81% lodos de papelería.
13,15% escorias de acerías e fundiciones.
10,45% de residuos de construción e demolición.
Para que residuos tiña autorización?
Por unha banda, os residuos non valorizables procedentes de minas, canteiras, tratamentos físicos e químicos de minerais. Tamén os residuos procedentes de: agricultura, fruticultura, pesca, silvicultura... Residuos procedentes da preparación de alimentos, etc.
Doutra parte: Os residuos procedentes do tratamento destes materiais son obxecto de autorización previa: madeira, pasta de papel, papel e cartón; tratamentos químicos superficiais; recubrimientos de metais; residuos de construción e demolición...
Terceiro: Os residuos destinados á construción dentro do vertedoiro (terras e escorias principalmente). Estes non poderán superar o 10% da cantidade total de residuos.
Que hai do amianto?
A lexislación europea permite a vertedura de residuos non perigosos en vertedoiros, entre eles os materiais de construción que conteñen amianto.