O 9 de xaneiro de 2013, en París, tres mulleres revolucionarias kurdas foron asasinadas polos servizos secretos do Estado turco. Os disparos levaron a cabo na cabeza de Sakine Cansoburz, Fidan Dogiban e Leyla Şaylemez, na Oficina de Información de Kurdistán, situada preto da estación de tren de Gare du Nord, onde traballaba Domarroan. As tres mulleres eran emprendedoras kurdas, sendo unha das fundadoras do PKK Cansubi (Partido dos Traballadores do Kurdistán).

O asasinato produciuse durante as negociacións entre o Goberno turco e o PKK para tentar solucionar o conflito que mantiña coa guerrilla. O dirixente do PPK, Zubeyr Aydar, cualificou o ataque como "un ataque perpetrado por escuras intencións contra o novo proceso político". O actual presidente de Turquía, Recep Tayyip Erdogan, era entón o primeiro ministro de Turquía. “Neste sentido, Erdogan non só ha masacrado a Roboski, Afrin, Kobanog, ao-Bab, Jarablus e norte de Kurdistán; tamén matou a Sakine Cansuz, Fidan Domoján e Leyla Şayez”, sinalou o Kurk-Lem (Asociación Democrática Europea) de face ao 9 de xaneiro do ano pasado.

Con motivo do sétimo aniversario do asasinato de París, o PKK sinalou a responsabilidade que ten Erdogan ao redor desas mortes. “Condenamos con rabia aos autores e responsables do [asasinato]”, dixeron, e lembraron a Cansuz, Dooker e Şaylemez “con agarimo, respecto e gratitude”. Uníronse á misión internacional de homenaxear ás tres mulleres e esixir que se faga xustiza ao redor dos seus asasinatos, entre eles Euskal Herria. O mércores realizaron unha concentración en Vitoria-Gasteiz, e o xoves realizarana tamén en Bilbao, ás 19:30 horas na praza do Arriaga.

Contexto actual en relación cos asasinatos

Meses despois dos asasinatos de Cansoburz, Dogiban e Şaylemez, o presunto asasino, Ömer Güney, foi detido pola Policía turca. Güney traballaba para os servizos secretos do Estado turco, e sóubose que o sarxento do Exército turco Hakan Fidan ordenáralle matar ás tres mulleres. “No curto, os responsables destes asasinatos son o MIT [Servizo secreto turco], a dirección do AKP [Partido de Xustiza e Desenvolvemento, gobernado desde 2001] e o Goberno turco”. O partido kurdo ha denunciado que o Goberno francés e a xudicatura non castigaron aos responsables.

O PKK subliñou que esta impunidade cos responsables do asasinato tivo consecuencias a ter en conta. Segundo indicou, os asasinatos en París de 2013 cobran unha importancia capital á hora de entender o contexto actual e os acontecementos que se produciron até chegar a ese contexto.

O partido referiuse ás consecuencias de que a xustiza francesa non atribúa a ninguén a responsabilidade destes asasinatos. Segundo a súa lectura, se se investigaron os asasinatos en París, o ISIS non tería tanto impacto e non causaría tanto dano; se o xuízo sobre o caso levouse a cabo en tempo e os responsables foron castigados, o Estado turco non podería ocupar Afrin, nin atacar Rojava o 9 de outubro do ano pasado, nin provocar masacre; se os asasinos de París fosen castigados hoxe en Turquía.

“Como os pensamentos e as políticas baseadas no patriarcado, a hostilidade cara aos kurdos, o colonialismo e as masacres non foron xulgados nin castigados en París, os asasinos fascistas seguen cos seus ataques (…) se os asasinos de París fosen xulgados e condenados, a conspiración internacional contra Abdullah Öcalan, líder do pobo kurdistán, non continuaría en Oriente e Oriente.

Pola súa banda, a confederación de organizacións de mulleres de Rojava, Kongra Star, lembrou que, no sétimo aniversario da morte de tres mulleres, en contextos de guerra as mulleres adoitan ser puntos de contacto: “A cambio dos logros das loitas e as resistencias revolucionarias, as mulleres son sempre o obxectivo (…) A mentalidade dominante masculina vive con medo a organización e o poder das mulleres, polo que a ideoloxía da liberación das mulleres é a resposta a todos os problemas da vida, á prevención da guerra e aos conflitos”.

Neste sentido, fixo un chamamento ás mulleres de todo o mundo para que sigan fortalecendo o seu poder, a súa organización e a súa ideoloxía.