Amaia Zubiria, "Segoviako Ihesa" filmearen musikaren egile eta interpretatzaileari elkarrizketa
Amaia, Zer Esanik Daukan Ahotsa
Y se dice: "Todo está puntualizado y archivado". Se trata de que no se escape nadie, todo es como un sistema carcelario.
León Felipe
Imanol Uribek zuzendutako "Segoviako ibesa" filmearen musikaren egileak eta interpretatzaileak Xabier Lasa eta Amaia Zubiria ditugu. Azken honekin solasalditxo bat izan genuen, filme horretarako egindakoaz gain euskal musikaz orokorki ere mintzatu ginelarik. Ondoren bertan isuritako eritzirik inportanteenak eskainiko ditugu
"Hasera batetan, proiektoa eskaini zidatenean ez nion kasu handirik egin, bainan handik sei hilabetetara errealidade bihurtu zen. Gidoi zinematrografikoarekin nolabait lotutako gidoi musikal bat aurkeztu nuen, filmean ageri ziren emozio desberdinak erreflexatzeko asmoz. Filmearen gidoia egin zutenek esan ziguten, pertsonaiak eta inguramendua kontutan harturik, komeniko litzatekeela musika biguina izan zedin, giroaren leungarria. Gai tradizionaletatik abiatu gara, hala nola Xenpelarren «!ya guriak egin du», etabar. Niretzat pertsonalki, Xenpelarren bertso horiek oso konnotazio indartsuak dituzte erresistentzia eta borroka pertsonaiaren mailan. Batez ere, ondokoa dioen zatia: «Badegu zeñek agindu, ez oraindik umildu, elkarrengana bildu...». Ea zer izan den gauzarik zailena? Nire ustez, tunelean zehar eginiko ihesketa, elkartu eta anaitu behar bait ziren musikak sortarazten dizkizun sentimenduak eta eszenaren akzio eta mugimenduak. Bestalde, "Segoviako ihesa"ren banda sonorarekin diska bat grabatzeko asmoa dugu, daukagun materialea filmean ageri dena baino zabalagoa bait da, bainan oraingo ideia besterik ez da. Gero gerokoak».
Amaiaren konpainia atsegina gozatzea eta euskal musikaz ez mintzatzea ergelkeria handi samarra litzateke. Ekin diezaiogun beraz gaiari.
ARGIA.- Nola ikusten duzu Euskadiko panorama musikala'?
AMAIA- Sorkuntz eta irudipen mailan ausardi falta handia nabari da. Honekin zera esan nabi dut, adibidez aldez aurretik ezagutzen diren kanta edo kanta tradizionalak berak lehendik interpretatuak izan diren bezala interpretatzeak ez duela pena merezi, kreatibitatea eta irudipena ez bait datza soilik konposaketan, baita edozein gauza egiteko era berezian ere.
ARGIA.- Eta kalitatearen aldetik, nola ikusten duzu'?
AMAIA.- Uste dut kalitate dexente dagoela, egiten den guztiari darion bizitza kalitate bat. Bainan, halere, gauza berriak egiteko beldurra antzematen da (nik egiten ditudan gauzetan ere noski)sendotutako giroaren barnean katalogaturik ez dauden gaiak ikutzeko beldur bizia.
ARGIA.- Amaia, hitzegin ezazu kantarien arteko balizko banaketari buruz, helburu berdinak lortzearren batasuna premiazko duzuen momentu honetan. Komunikabideetara igorritako komunikatuaz ari naiz, jakina: batzuek bai eta besteek sinatu ez zuten komunikatu famatu hartaz.
AMAIA.- Niri harrigarri egiten zaidana da zuek detaile ttipi horietan kezkatzea.
Ia ausartuko nintzateke esatera komunikabideei komeni zaiela banaketa hori. Gutxi garela ez ezik, banaturik baldin bagaude, aitzaki horrek irratiaren edo beste edozein komunikabideren boikota justifikatzeko balio dezake. Zeren eta sakabanaturik baldin bagaude, ezin dugu noski. ezertaz kexatu. Eta guzti hori irratirako komenigarri izateaz gain berak bultzatutako gauza da. Halere asunto hau askoz serioagoa da, zeren eta hemen gertatzen da geroni lan bat ari garela egiten, eta jaun batzuek ez dute batere errespetorik agertzen lan horrekiko, eta era berean sortzen duten eta jendeari eskaintzen dioten produktuaz bizi nahi dute pertsona batzuenganako.
ARGIA.- Proiektorik ba al duzu'?
AMAIA.- Ez, ez dut proiektorik, ez dut inoiz proiektorik izan, badakit jakin beti kantatuko dudala, eszenatoki batetan nahiz diska batetan nahiz edozein lekutan. Garbi daukat ere ez diodala inori jokua segituko. Eta inolako jokua segitzekotan, nirea izango da. Ez badut inoiz neure burua saldu, ez dut orain egingo. Eta niretzat burua saltzeak imajina aldatzea esan nahi du, areago, nortasun agiria aldatzea.
Amaiari agurra emateko ordua iritsi zaigu, eta berak solasaldi eder hau eskaini didanez, neure aldetik, hitz sentikor hauek eskaini nahi dizkiot:
Igarotako urteak, xarma galdu duten mozorroak, gaur maite ditut hitzik ulertu gabe kanta bat maite daitekeen bezalaxe. Onarpena. Ametsak baino nobleagoa.
Koldo San Julián
27-28
GaiezKulturainemaFilmeakLuzemetraia
GaiezKulturaMusikaMusika modePertsonakAbeslariakUBIRIA1
PertsonaiazUBIRIA1
