Jai egunen bezperan lagun bat eta biok lortu dugu elkartzea pote bat hartzeko. Mahaian jarrita gaude, labur bada ere, gure azkeneko kontuez jarduteko. Lagun kutuna dut, baina gure bizitzengatik nahi baino gutxiago egoten gara.

Tar-tar goxoa darabilgu. Gutxira, gazte kuadrilla bat sartu da gu gauden mahaietako gunean. Adinez nagusiak dira, justuan, halere. Denak mutilak. Gertuan jesarri, eta bokatak eskatu dituztela esan du batek, altuan.

Gero, bat altxatu, eta parean dugun telebista erraldoiari bolumena igo dio. Isilean zegoen gailua oihuka hasi da. Futbol partida baten aurreko zarata itzelak estali ditu gure ahotsak. Lagunari ia ez diot entzuten, komunikazioa gaitz bihurtu zaigu.

Marmarrean hasi naiz; ez diegu ezer esan, ordea. Batetik, ez dugulako enfrentamendurik nahi, eta bestetik, laster ospa egin behar dugulako. Partida ez da oraindik hasi. Ez digute abisatu ere egin. Badakite futbolak baimena ematen diena, eta gizonezkoak izanda, espazioaren jabe ere badirena.

Alderantziz izan balitz, eta gu lako andreek bolumena igo izan balute beste saio mota bat ikusteko, zer gertatuko zatekeen?