Imajinatu, nonbait honetako elkarteren batean, neska sartu berri batek, inozentzia osoz proposatzen duela komunean, komuneko papera dagoen moduan, konpresak edo tanpaxak jartzeko. Eta komuneko papera jartzeaz arduratzen den kidea guztiz asaldatzen dela bere adinean konpresak u-ki-tzen hasi behar al duen galdezka. Zuri. Eskuak erakusten dizkizun bitartean. U-ki-tu. Zuri. Hori ez da gertatu, noski, asmatu egin dut. Baina istorio asmatu horretan, mutu nago, eta buru barruan zerbaiten bila hasita, kamehameha baino ez zait ateratzen. Kamehameha da azkenaldian, maizegi, bururatzen zaidan erantzun bakarra.

Batzuetan, zeure neurriko ingurua egin duzulako, denbora batez ingurune horretan goxo egoteko aukera izan duzulako, irakurtzen duzuna ere zeure neurrikoa delako, hilekoari buruzko iragarki batean odola gorri jarri dutelako, azkenik… ez dakit, gai batzuei buruzko argumentarioa ia ahaztuta daukazu, gainditutzat duzu, beste gai arantzatsuagoetan zentratuta zaude, nik zer dakit, prostituzioa. 

Baina ez. Burbuilatik atera orduko ohartzen zara ezetz. Eskerrak gizonek ere kaka egiten duten. Benetan. Bestela, emakumeok komuneko papera eramango genuke poltsan. Gizonek ez lukete ukitu ere egin nahiko, eta auskalo, agian, kaka zutik egin beharko genuke. Hilekoa gizonek balute, berriz, zer litzateke? Ez dakit konpresarik egongo litzatekeen, izan ere, ziur, bakoitzak zenbat litro odol bota lehiatuko liratekeela. Konpresak, egotekotan, galtza motzen goiko edo beheko aldetik ikusiko lirateke. 

Eta, agian, gizonen gauza balitz, klase aldagaia ere argiago ikusiko genuke. “Konpresak jartzeak aurrekontuan eragina izango du”. Komuneko paperak ere bai (eskerrak gizonek ere kaka egiten duten), eta gizonek pixa azkarrago egiteko komunek ere bai. Zera, hori, kamehameha.