Kantu eta Hitza zikloa antolatzen du urtero Iruñeko Udalak. Aurten, kontzertuak Alde Zaharreko O plaza eder eta (gaurkoan) eguzkitsuan dira. Nafarroa Garaiak egun duen ahots ahaltsuenetako baten txanda izan da honakoan: Petti. Kontzertuaren eremura hurbildu ahala ikusi ditugu beratarrarekin batera oholtza gainean izanen zirenak eta… ez ziren edonor. Egia da beratarrek ez dutela zail etxeko uztatik tiraka talde dotorea osatzea eta hala egin du berak ere: Joseba Irazoki gitarran eta Telletxea anaiak baxu eta baterian. Herritik kanpoko pare bat ere izan ditu lagun: Juantxo Zeberio eta Alejandro Saúl Martínez, teklatuan eta biolontxeloan, hurrenez hurren.

Berriki urtebete egin duen Manipulazio estrategiak diskoa aurkeztera dator seikotea. Pettiren musika, Noam Chomskyren pentsamendua eta Harkaitz Canoren hitzak elkarrekin. Erritmo motelak eta gitarra elektrikoaren ostinatoak izan dira agintari kanta askotan eta melodiak izan du mugimendua emateko funtzioa. Horrek harrapatu nau, erraza naiz melodiekin konkistatzen. Ezin da aipatu gabe geratu, noski, Pettiren ahotsaren presentzia bezalako gutxi dagoela musikaren gure panoraman. Ahots grabe eta indartsuak melodia sotilei ematen dien izaera berezia da, irmoa baina goxoa aldi berean, hauskaitza balitz bezala. Erruari kantatu dio, damuei eta baita helduei, sehaska kanta pare bat. Disko berria bai, baina klasikoak tartekatuz, noski. Eta horietan presente Pello Lizarralderen eta Joxean Artzeren hitzak, besteak beste. Kontzertua uste baino gehiago gozatzen ari banintzen ere, aitortu behar dut gauza batek egin didala atzera: ez nau inoiz konbentzitu kanta batean errezitatzeak, ez galdetu zergatik, baina artifizial ikusten dut, ez dut sinesten.

“Izenik ez daukan kezka ez da benetakoa” kantatu digu bere gitarra hutsez lagundurik, boza bere gordintasunean luzitzeko aukera probestuz eta hitzak zuzenean bere barrenetik gure barrenera bidaliz. Gitarran duen abilezia eta bere kantagintzan bluesak duen presentzia ere agerian utzi ditu. Eta Iruñean egonda, ez du Iruñeko banda mitikoa den Balerdi Balerdiko abeslariari keinutxo bat egiteko aukera galdu, Toño Murok grabatu baitu disko berriko kanta batean gitarra. Dena geratzen da etxean.

Urte luzez izan dut zokoratua Petti (22 urterekin “urte luzez” horrek har dezakeen dimentsioa kontuan izanda), txoko batean baztertua, ez omen zitzaidan gustatzen. Beti esaten dut munduko sentsazio politenetako bat dela gustatzen zaizun musika berria birdeskubritzea, baina bierdeskubritzea ere ez dago batere gaizki. “Gomenda iezadazu musika euskaraz” esango didan hurrengoarendako zerrendan joanen da, bai horixe.