Euskadiko Orkestrak kontzertu zikloak egiteko zailtasunen aurka borroka jarraitzen du, era guztietako egokitzapenak eginez: kontzertu laburragoak, egun bakoitzean bi saio, programen aldaketak...

Publikoak, zalantzarik gabe, abonu-zikloa puntualki mantentzeko egiten den ahalegin guztia eskertzen du. Gainera, moldaketak arrakastatsuak dira. Azken abonu-kontzertuaren egitaraua aldatu egin behar izan zen, Behzod Abduraimov piano-jotzaile gonbidatuak ezin izan baitzuen Euskadira bidaiatu pandemiaren ondorioz. Horregatik, programatutako lehen obraren ordez, Mozarten 41. Sinfonia, Jupiter jo behar izan zuten. Egia esan, pena izan zen pianista uzbekistandarraren kategoriako bakarlari batez ez gozatzea, baina egia da Mozarten interpretazioa xarmaz eta ñabarduraz betea izan zela.

Sinfonia hori Mozarten ekoizpeneko azkena izan zen eta musikagileak forma musikal horretarako bide berriak ikertu zituenik esan ezin dugun arren, egia da sinfonismo klasikoan Jupiter maila gorenean koka dezakegula bere perfekzio gozoagatik. Garaipen izaera duen obra da, eskuzabala eta solemnea, eta beraz Jupiter ezizena jaso zuen, erromatar mitologiako jainko gorenaren izena, hain zuzen ere.

Euskadiko Orkestrak, Robert Treviñoren batutapean, lan horrek ezkutatzen dituen ñabardura ugari erakusten jakin zuen, irakurketa fresko eta apainkeriarik gabean.

Programa osatzeko Jan Sibeliusen 3. Sinfonia jo zuten. Lan horrek Mozarten Jupiter sinfoniarekin tonalitatea partekatzen du, biak do maiorrean idatziak baitaude. Horrek ematen die, hain zuzen ere, garaipenaren eta baikortasunaren aura.

Aitortu behar dut Sibeliusen musika oso gogoko dudala. Ez da beti guztiz baloratu, garai hartako Europa erdialdeko musikan nagusi ziren parametroetatik nolabait aldentzen delako. Baina bere balio handia bere berezitasunean datza. Bere musika paregabea da, pertsonala, bere estiloarekin oso konprometitua, beragandik bereizezina. Eta hirugarren sinfonia bereziki xarmagarria da. Nahiz eta bere lehen sinfonia basatia izan eta bigarrena patetismoz betea, hirugarrenak Vienako eskola klasikoaren antza duen argitasun ederra islatzen du. Euskadiko Orkestrak jakin zuen Sibeliusentzat orkestra bera zen instrumentu bakarra izaten. Ideien argitasuna eta soinuaren garbitasuna transmititzen jakin zuen, finlandiar konpositoreak bere lan garden eta zainduetan islatzen duena.