Azken garai luzean bizitza tristea tokatu zaigu, edonor amorratzeko modukoa; hainbeste, ezen irudikatu nahi ez genuen europar kutsuko etorkizun antisozial, etxetik-lanera-lanetik-etxera, lagun, garito eta rock-and-rollik gabekoa bertan baitaukagu. Eta ez dakigu buelta noiz eman ahal izango diogun. Bada, halako testuinguruan, eskarmentu dezente eta izen onik ez duten Arabako bost musikarik izan ginena lurpetik berriro ateratzeko asmoz hondeamakina martxan jarri dute eta bazterrak nahasteko asmo sutsua daukate. Izan ere, ez daukate ezer galtzeko!

Gatillazo eta La Polla taldeetan luzaroan aritutako Txiki kantak idazten hasi zen eta Gatillazo, Rockaina eta Salvate Si Puedes-eko partaide eta lagun Angelillo idazteari batu zitzaion gero. Handik gutxira heldu ziren Buton (Gatillazo, Al Karajo), Mikel (Childrain, Vicepresidentes) eta Pela (Obligas, Sumision City Blues, Marky Ramone…), bakoitza bere etxekoa, baina egoeraz nazkatuta beren alea jarri eta emaitza aberasteko gogoz.

Txikiren kantek Arabako lautadako punk-rock etiketadun oinarria dute –ezin du hori ezkutatu–, baina kantei ñabardura askoz gehiago batzen zaizkie, tartean hard-rocka eta rock urbanoa, kaletarra deitzen zaiona. Boskoteak lortu du soinu borobila.

Hala, Arabako lautadako eta 1977ko punkaren riff itsaskorrak batez ere Mala música eta Ceniza piezatan agertu arren, badira bestelakoak ere: hauspotu eta punk-rock oldarkorragoa egiten dute Kimika, La fábrica de gas eta Animales-en gisako kantetan. Ukitu kaletarra nagusitzen da gainontzeko kantetan. Hitzetan erabat gordinak dira Futuro eta Viejas mentiras de viernes, Perder el vicio-k 80ko hamarkadako arrasto handia dauka, Contra el suelo balada bat da, La reina de la fiesta se hace esperar su garrak dituen hard-rockean biderkatzen da, La excavadorak keinu berezia egiten die rock-and-roll garitoetan batzen ziren langileei, eta azkenik, Tiempos diferentes hainbat belaunaldi batzen dituen hit-a da.
Diskoa urtarrilaren bukaeran izango da eskuragarri.