Aurtengo udak, beroa ekarriko duen arren, ez du aurrekoen itxura bera izango, ekainetik irailera arte ez dugu euskal irrati-telebistetan entzungo nonahi eta noiznahi “jaia lehertu dela”. Agian, berri horien hutsunea hemengo eta munduko informazio interesgarriez beteko digute.
Hargatik, ez dira eten egingo besta giroan gertatu ohi diren eraso sexistak, eta beharrezkoak izango dira berriz ere haien aurkako kanpainak. Holakoetan erabiltzen den slogan bat aipatuko dut, zehazkiago euskaraz hartzen duen forma. Eskumenik ez dudan arloan sartuko naiz –barkatu eragozpenak–; jakina da euskaldun guztien baitan filologo (izan nahi duen) bat ezkutatzen dela, eta horrek harrapatu nau, baina Euskaltzaindiko adituekin lehiatzeko inolako asmorik gabe.
Hasieratik hasteko, erdarara jo behar aldi honetan ere, delako slogana hortik heldu baitzaigu: “No is no”, “No es no”, “Non c’est non”. Laburra, zorrotza eta ongi pentsatua, baina ez euskaraz pentsatua. Eta euskarara ekartzeko orduan zalantzak badira, orain arte ez da forma adostu batera iritsi eta denetarik entzuten da.
"Erdarara jo behar aldi honetan ere, delako slogana hortik heldu baitzaigu: “No is no”, “No es no”, “Non c’est non”. Laburra, zorrotza eta ongi pentsatua, baina ez euskaraz pentsatua"
Harrigarriena hauxe izan da, iaz entzuna: “Ez da ez”. Itsusia, ezta? Horren ondoan dozena erdi aldaera bederen badira: “Ez beti da ez”; “Ez, ezetz da”; “Ezetz da ezetz”; “Ezetza beti Ezetza”; “Ezezkoa beti da ezetz”; “Ezetza beti da ezetz”; “Ezetza beti ezetz”…
Azken bi hauek, segur aski hoberenak, Altsasuko Guaixe aldizkarian eta Arrigorriagako Madalenetan erabili dituzte besteak beste, euskarak duen forma zolia eta oso ezaguna baliatuz, ondoko adibideetan azaltzen dena: “Hitza hitz”, “Txoria txori”, “Joanak joan”, “Deabrua deabru”, “Gizona gizon, katua mixon”, “Neskato zaudenean, etxe ona edo txarra, nagusia nagusi”, “Egia egi, ogia ogi, ardaua ardau, bi ta bi lau”, ”Erregea errege“ eta, abestiak dioena, “Basta ederragatik, asto dük astua”.
Hizkuntza gaietan dudak sortzen direnean, molde zaharrei begira aurkitzen dira irtenbideak, haiek ez dute herratzen, ez dute adierazgarritasun vs zuzentasun dilema jasaten. Garai batean oso isekatua zen jatorrismoak ez du gaur egungo euskaran kalte handiagoa egingo lehortean erauntsi on batek baino. Tradizioaren arabera “Ezetza ezetz” dateke, naski, euskarazko formula onena. Gero, apaintzeko orduan, nork bere hautua. Eta garrantzitsuena, hitz performatiboa izan dadila, eta aurtengo uda egundainoko dibertigarriena izango al da, jaiekin edo gabe.