Argazkian dudan itxura nuen ARGIAk estreinakoz aukera eskaini zidanean. Tarte bat noizean behin aldizkarian. Baldintza bakarra: ahal izatera kirolarekin zerikusia izan zezala idatzitakoak.

Ez zait beti erraza egiten. Hainbat kirolek –diru asko mugitzen duten horiek batik bat– mamirik gabeko eztabaida ugari sortzen dute. Zarata hutsa. Atzean dauden interesetan sakontzean otzantzen dira argudioak, azaleko bihurtzen, eta gai hauei jarri izan zaien berotasuna erlatibizatu egiten da.

Baina batzuetan kirol munduak, eta kirolariek batik bat, magiaz betetako uneak eskaintzen dizkigute. Azal gutxi eta mami gozoko hitzak eta ekintzak. Balekoak.

Alberto Zeraini buruzko hitzaldia Zumaiko Flysch Trailaren egitarauaren barruan. Sebastian Alvaro, Juanjo San Sebastian, Josu Bereziartua, Joxe Ramon Agirre Marron, Johnatan Garcia eta beste mendizale beterano batzuk mendiak eman eta mendiak kendu diena ahotan hartuta ari dira.

Kendu, askori, besteak beste, hatzak eta behatzak. Eta, nola ez, han goian geratu diren lagunak.  Eman ere, asko.

Bizitzaz eta bizitakoaz ari dira.

Mendiak, heriotza eta bizitza kontu bera direla erakutsi diola dio batek, naturaltasunez, gehiegi dramatizatu  gabe, hartu beharrekoak biak ere; zortzi mila metrotik gora, kezka nagusitzen hasten denean, beheko kanpalekuetan ez bezala, jainkoak eta jainkosak, auskalo nondik, azaltzen direla dio besteak –ez dakit, beldurraz ez ote ari diren ari iruditzen zait nire motzean, baina, akaso, erlijio ezberdinei izan beharreko errespetuaz ari dira… jakin ezazu hauekin!–;  une oro, azkena izan daitekeelako edo, erne eta zoli bizi beharra dagoela gogoratu du beste norbaitek. Eguraldi gaiztoak beharturik, denda barruan egunak –eta gauak– eman behar  izaten direnean irten ezinik, detaile txikienak duen garrantziak,  bizitzari –eta beraz heriotzari– aurpegira so egiteko zenbat laguntzen duen... Maisu zahar jakintsuak esaten omen zuen elementu gutxirekin unibertsoa –bizitzaren ulermena, alegia– osatzen dakienak hutsunean begiratzen asmatuko duela.

Mendi magalean jarrita tontorra hain urruti, ezinezko, ikusita, gure txikitasunaren kontzientziaren jabe garenean, hauts kosmikoa bederen bagarela ohartu zenekoa kontatu du beteranoenak. Isiltasunak hitz egiten omen du.

Esperientziak zentzuaren olioaz igurtzitako hitz bakoitzak neurozientzialari adituena ikaratuko lukeen txispazoa sortzen du nire burmuinean.

Itzurungo hondartzan harrapatu gaitu ilargiak. Hitzaldia aspaldi bukatu da, baina berriketarako gaiak eta lagunartean egoteko gogoa, ez.

Heriotzari buruz hitz egiteari utzi eta garrantzitsuagoak diren kontuak atera dira. Nepal Bailaran SOS Himalaya Elkartekoek erietxe bat altxatzeko diru laguntza behar omen dute.