Familia giroan
Euskadiko Orkestra Sinfonikoak amaitu du 2016/1017 denboraldia. Eta azkeneko saioaren protagonista orkestra gonbidatu bat izan da, Orchestre Nationale Bordeaux Aquitaine hain zuzen ere, Paul Danielen batutapean. Kontzertu ederra, biribila egin zuten, benetan. Soinu landua, enpastatua, fraseaketa leuna, intentsua dastatu genituen hasieratik bukaeraraino. Kontuan hartuz Gasteizko Principal Antzokiaren deabruzko akustika (beti esaten dudan bezala) mirari bat da hain inpresio ona ematea. Bi obraz osatu zen egitaraua, oso ezberdinak, baina biek bazuten ezaugarri komun bat: lan pasionalak direla.
Txaikovskiren Biolin eta orkestrarako kontzertua, op. 35 obrak oso elementu bitxiak ditu, eta justu horrek ematen dio edertasun arraro hori. Hasten da gai gozo batekin, gero inon agertzen ez dena obra osoan; dantza moduko pasarteak mugimenduetan kokatuta. Esan bezala, perfekzio inperfektua du lan honek eta hori oso erakargarria da. Aldi honetan bertsio sendoa izan genuen, Vadim Gluzman biolin jolearen eskutik. Bakarlari honek (Ukrainan jaioa baina israeldar nazionalitatea duena) errusiar tradizioko jotzeko era du. Soinu biribila eta boteretsua, ñabardura anitzekoa, alde erromantikoa azpimarratzen duena. Horrez gain, erraztasun aparta erakusten du zailtasunak gainditzeko. Bere eskuetan guztiz sinplea zirudien partiturak, eta denok dakigu nolako zailtasunak dituen. Orkestrak ere benetan ongi bete zuen bere lana. Soinu orekatua azaldu zuen, inoiz zapaldu gabe bakarlaria, efektu politak lortuz.
Saioaren bigarren zatian, William Waltonen 1. Sinfonia, si bemol minorrean entzun genuen. Esan daiteke Ingalaterrako obra ezagunenetako bat dela, bere aberastasun musikalengatik eta melodia edertasunarengatik. 1935. urtean amaitu zuen Waltonek lan handi hau, eta askotariko eraginak begi bistan daude lau mugimenduetan zehar: Sibelius, Stravinski, Prokofiev, eta Ravel (oso nabaria Andante con malinconia hirugarren mugimenduan) hor daude. Baina, han eta hemen hartutako ttantta hauekin, Waltonek jakin zuen estilo berezi eta distiratsu bat lantzen. Bordele-Akitaniako Orkestra Nazionalak azpimarratu zuen lanaren distira eta adorea, bertsio boteretsu eta zirraragarria eginez. Bis bat bota zuten, gainera: Edward Elgaren Enigma bariazioak obratik hartutako pasarte bat. Gutizia.
Pucciniren Il Trittico
Nork: Nafarroako Orkestra Sinfonikoak eta Bilboko Opera Abesbatzak.
Eszena zuzendaria: Paco Azorín.
Bakarlariak: C. Álvarez, A. Blancas, M. Berti, C. Isotton, K. Mattila, A. Ibarra, S. Esparza eta I. Hotea.
Non: Bilboko Euskalduna... [+]
Iruñeko Baluarten, ostegunean, Israelgo ereserki nazionalaren orkestrako bertsioaren egilearen pieza bat jotzear zirela aurretik zutik jarri eta aretoa utzi du publikoaren zati handi batek. Ereserki horrek “okupazio sionistari” gorazarre egiten diola kritikatu... [+]
Frantziako musikagileei buruz hitz egitean, Claude Debussy eta Ravel etortzen zaizkigu burura. Bada dibertitzen denik ere, bata edo bestea defendatuz garai guztietako musikagile frantziar onena bezala. Egia esan, bi jeinu absolutu dira, beren garaiko zirkunstantzien ondorio. Oso... [+]
Donizettiren Don Pasquale opera
Taldeak: EOS eta Bilboko Operako Abesbatza.
Bakarlariak: S. Orfila, M.J. Moreno, F. Demuro, D. Del Castillo, P.M. Sánchez.
Eszena-zuzendaria: Emiliano Suárez.
Eszenografia: Alfons Flores.
Lekua: Euskalduna Jauregia.
Data:... [+]
Columbus Fundazioak antolatutako kontzertua, ‘RenHacer’ Musikaldiaren barruan.
Bilboko Orkestra Sinfonikoa.
Zuzendaria: Ramón Tebar.
Bakarlaria: Joaquín Achúcarro.
Egitaraua: Guridi, Grieg eta Brahmsen lanak.
Lekua: Bilboko Euskalduna... [+]
Edizio asko dira orain arte; Espainiako Estatuko musika klasikoko jaialdirik zaharrena da. Behin amaituta, une egokia izan daiteke aurtengo edizioaren balantzea egiteko, baina baita jaialdiaren bizitza luzearen balantzea egiteko ere. Jaialdi bikaina da, oso. Baina hausnartu egin... [+]
Donostiako Musika Hamabostaldia
Euskadiko Orkestra: Zuzendaria: J. Rohrer.
Donostiako Orfeoia: Zuzendaria: J.A. Sáinz Alfaro.
Bakarlariak: C. Reiss, V. Karkacheva, M. Schmitt, H. Müller-Brachmann.
Egitaraua: Beethovenen Missa Solemnis re maiorrean, op. 123.
Egia esan, pena ematen dit kritika honi izenburu hau ipintzea. Bizeten Carmen oso opera ederra da, sentimendu unibertsalak jorratzen dituena, hala nola pasioa, jeloskortasuna, maitatuaren posesioa, independentzia... Eta hori guztia musika-lan bikaina oinarri hartuta. Baina... [+]
Albenizen Iberia Suite monumentalaren bertsio berri bat egitea meritu handiko lana da, merkatuan dauden grabazio bikainak kontuan hartuta. Hori dela eta, Luis Fernando Pérezek Musika Hamabostaldiko errezitaldian egindako lanak sekulako miresmena sortu zidan.
Orkestra handien eta obra handien kontzertuen ondoren, ezin diegu arreta jarri gabe utzi musika-patxada handiagoko, sosegu handiagoko baina edertasun berdineko proposamenei.
Luxenburgoko Orkestra Filarmonikoaren lehen kontzertuak erromantizismo berantiarraren kutsua izan bazuen ere, bigarren topaketan taldeak bi obra zirraragarri interpretatu zituen, istorioak kontatzen zizkigutenak. Obra exigenteak ziren, batez ere adierazkortasunaren aldetik, eta... [+]