Joujou. Bi pertsona zaintsuz osatutako musika talde bat. Eszenaren eskuinean, Benjamin bere bateria gibelean da. Hainbat herrialdetako perkusio instrumentuz eta hark berak eraikitako elementu perkusiboz (hala uste dut) osatu du bere musika tresna. Looper eta samplerak ere baditu.

Kontzertuaren hastapenean, elastika bat ateratzen du. Tiratuz eta lasatuz, melodia ilun bat sortzen du. Eta looperraren barnean sartzen. Airea errepikatzen den bitartean, bateria hainbat elementurekin apaintzen du. Bonboarekin lehendabizi bum-bum-bum-bum. Halako giro primitibo dance bat sortzen da. Ondotik atabala eta beste tinbalak sartzen ditu. Eta bukatzeko, ezkilak. Bateri jolearen eskuak beti lanean ari dira, gelditu gabe, atsedenik gabe.

Eszenaren ezkerrean, Agnès, egurrezko soka bakarreko instrumentu batekin. Baxu baten itxura eta soinua du bere instrumentuak. Efektuak erabiltzen ditu, saturazioa, oktabera eta besterekin soinu ezberdin frango lortzen ditu.

Kantuz ere ari da. Bateriaren gisa, esaldiak errepikatzen ditu. Errepikatzen 50 bat aldiz, hizki edo letra bat aldatuz noiztenka, manera ezberdinez erranez, ahapetik, oihuka. Uniformizazio orokor eta pasibotasun baten kontrako erranaldiak. Kritika motz eta zuzenak.

Publikoari begira edo bizkarrez, lurrean itzulika edo gorantz jauzika… kantari horrek, herra positibo bat transmititzen du.

Joujou taldekoen musika; erritmo brasildar dantzagarri batzuk rock-punk aire gogorrak eta murruetatik at atera nahi duen ahots bat. Edo erritmo hardcore bat, lurrean ahantzia den baxu bat oihuka, hori guzia frantses abesti zahar batek apaindurik.

Manera batez edo bestez, haien musika beti dantzagarri gelditzen da. Publikoan, Joujouren energiarat heltzeko gogo xumea dugu, eta denak dantzan ari gara.

Momentu batez argindarrak jauzi egiten du, kontzertu gelako argi eta soinu sistema itzaliz. Horrelakoetan, itxoiten da indarra berriz etortzea kontzertua segitzeko. Joujouk ez du itxoiten. Joujou ez da gelditzen. Jarraitzen dute haien kantua ezer gertatu ez balitz bezala. Ilunpean, sonorizaziorik gabe, segitzen dute 5-10 minutuz! Kantaria oihuka ari da publikoari eta bateriak bere erritmo deskonektatzaileak intentzio azkarrenarekin ematen dizkigu. Argindarra berriz etortzean, Joujouk segitzen du beti aitzina. Iduri du argindarra publikoko pertsona berri bat dela eta Joujouk erraten diola “ongi etorri gure kontzerturat!”.