Gasteizko Oihaneder Euskararen Etxean antolatutako ARGIAren ‘Trantsizioak’ erakusketa eta haren inguruan prestatutako ekitaldiak oraintxe bukatuta, kontatu didate tarte bat hartu dutela hiriburuko harpidedunekin solasaldi txiki bat izateko. Nola bizi dute Araban ARGIA? Nola ikusten da Araba ARGIAtik? Komunitate baten parte sentitzen al dira?
    Irudikatzen dut talde txiki bat Gasteiz dagoeneko hotzeko kaleetan. Betiko euskaltzaleak. Aspaldi samarreko harpidedunak. Pozez jaso dute ARGIAtik bidalitako proposamena, eta iritziak partekatzeko gogoz gerturatu dira zitara. “Mundua euskaratik ezagutzeko tresna” moduan definitu dute ARGIA, eta ARGIA bezala euskarazko prentsa. Eta hari horri tiraka zehazten joan dira komunitate bat. Komunitate horren parte direla sentitzen dute, ulertzen baitute sare horrek mundua euskaratik eta euskaraz ikusten duela, eta zenbait gai ezagutu eta aztertzeko ikuspegi beretik elikatzen dela.
    Arabaren potentziala kontutan hartzeko ere eskatu dute. Eta ez da lehen aldia lurraldetasunaren kontuarekin gai hau ateratzen dena. Gipuzkoarzentristoi tokea. Ondo egina. Ez dut uste hitz hauekin esango zutenik, baina nik horrelako zerbait imajinatu dut: “gipuzkoarrek beren zilborretik altxa behar dute pixka bat burua, eta ingurura begiratuta jabetuko dira beste lekuetan ere lanean ari garela”. Arrazoi guztia duzue, lagunok, eta eskerrik asko tarteka belarritik tiratzeagatik.
    Araban komunitatearen kontuarekin izan den lehen harremana da Gasteizkoa, eta aurrera begira lanketa honekin jarraitzea da asmoa. Estreinako saiakera harpidedunekin egin bada ere –eta esan beharra dago gerturatu nahi zuten guztiek ezin izan bazuten ere, zenbaitek emailez ere bidali dituela bere proposamen eta iritziak–, hemendik aurrerakoetan ARGIAzaleekin hitz egiten hastea da intentzioa. Geroz eta sare sendoagoa josi, geroz eta ARGIA indartsuagoa izango baitugu.