Zentralean sartu naiz. Berriren publikoa oso gaztea, gazteegia da, eta hori txarra da. Kasu, ez. Berriren publikoa orokorrean ez da inolaz ere gaztea, eta dudak ditut talde baten publikoa gaztea izatea gauza txarra den. Tira. Kañoi bat hartu dut. Kañoia nire gurasoek erabiltzen ez duten hitza da, eta kaña handia hiru euroan hartzera behartzen nauen eufemismoa. Bai? Ez. Bueno, bai.
    Hasi da Berri Txarrak. Lehen kantua entzuna dut, ezaguna, baina ez dakit zein den. Ez diot inori esanen, errepika dakidan kantua heltzean argi utziko dut Berri Txarraken jarraitzaile sutsua naizela. Heldu da! Kasualitatea gaurkoa, justu kantu hori gainontzeko guztiek dakite, errepika ereserki bihurtu da. Denok gara Berriren jarraitzaile sutsuak orain. Berdin du... edo ez? Ez. Bueno, bai. Tira, bai.
    Jotzen ari dira, eta bigarren kañoia eskatu nahi dut. Barrara noa askoren aurpegi zimela jasaten dudan bitartean, leku egitea esfortzu handiegia zaie. Noski, Berri Txarraken fan armada, dogmatikoak, irrazionalak, errespetugabe, lotsagabeak. Noski, noski. Geldi, agian nire sentsazioa izan da. Ez, ez, hobe Berriren jarraitzaileak gorrotatzea. Zaude, noski nire sentsazioa izan dela. Gaixoak. Gaixoa ni.
    Jotzen jarraitzen dute. Kobratzen duten diruarekin, edonork. Kapitalistak. Hobe talde txikiek kobratzen ez dutenaz arduratzea Berri Txarrakek irabazten duenaz kezkatzea baino, azken finean, sortzen duten dirua da. Baina hori futbola bezalako negozioak justifikatzeko erabiltzen den argudio erreakzionarioa da. Sarrera truke daude baina, eta ez da garestia. Julen, otoi.
    Ari dira oraindik. Aiba! Jaio. Musika. Hil. diskoko kantu bat. Noski! Ni Berriren fanatikoa izan nintzen disko hau atera zuten arte. Libre da haien diskorik hoberena. Ez, barkatu, Libre historian egin den diskorik hoberena da. Orain gogoratu dut duela gutxi kotxean gustu gehienez entzun nuen diskoa Jaio. Musika. Hil. izan zela, Berriren karpeta ireki nuenean. Karpeta, diskoetatik mp3ra bihurturiko artxiboak biltzea, Berrirekin eta Tapia eta Leturia Band, Lendakaris Muertos eta Oskorrirekin soilik egin dut. Berriren disko guztiak ditut, bakarra naiz, autentikoena, fanatismo ortodoxoak ez du nire gustu pribilegiatua gainditzen. Baina haiek kanta hau dakite eta nik ez. Bueno, ba jarraituko dut esaten Libre haien diskorik onena dela, hori pentsatzen ez badut ere. Edo pentsatzen dut? Orain ez dakit.
    Libreko kanta bat! Ez da kanta, beste bat da. Denek dakite nik baino hobeto. Aizu, baina agian nik gehiagotan entzun dut nahiz eta letra ez ikasi. Ez, ez da horrela. Baina lau ziren, eta nik ikusi nituen lau zirenean. Ingurura begiratu dut, uste dut %80k ikusi dituztela lau zirenean. Baina hirukotearen lehen kontzertua ikusi nuen, Akelarren. Bai, izebak eraman ninduelako. Baina hori ez daki inork (izebarena), nik beste meritu bat bezala aipatuko dut. Zertarako baina? Ba ez dakit, guay bat izateko. Ez, guay dira haien diskorik onena lehena dela diotenak. Bai, hori da, hori, hori, ni ez nago maila horretan. Lau zirenean ikusi nituen, bizitza arriskuan duzun lehen kontzertu horietako batzuetan. Uste genuen Gorka drogatua igotzen zela eszenatokira, orain badakit ez dela horrela. Gauzak nola diren, gaur ni mozkor nago eta haiek ez.
    Betidanik ezagutzen ditut, fan historikoa naiz. Gorkak esan du Iruñeko lehen kontzertuak Iturrama institutu aurrean eta Zulo tabernan eman zituztela. Kalkulua egin dut, nik 4 urte nituen. Zulo, Zulo... kasualitatea ere, sentipenak antzekoak dira zurekin.
    Ez dakit zer beste akats atera. Nik neuk denak ezeztatu ditut orain arte, zerbaitek gehiago aurkitzera behartzen nau alabaina. Soinua! Zentraleko akustika izugarri txarra da. Ba ez, dena arras ongi entzuten da.
    Amaitu dute. Lagun batek esan dit pena izan dela X, Y eta N ez jo izana. Pentsatu dut K, H eta F (nire gustukoenak) ere ez dituztela jo, baina esan diot nik ez ditudala kantak entzun, nik kontzertu bat entzun dudala, eta gozatu dudala.
    Izan ere, askok geure gezurrak sinesten ditugula baieztatzen dugu maiz. Zerbaiti emandako buelta guztien azkenaurrekoa bertsio ofizial egiten dugunok arazo psikologikoak ditugu agian, baina badakigu benetako momentuan egia aitortzen. Berri Txarrakek hori lortzen du.