Lantoki duen Lasarte-Oriako Santxo tabernan bildu gara Iván Garcíarekin. Han gordetzen ditu Erriberrin botilaratzen dizkioten eta berak bizikletaz banatzen dituen Korricolariak. Ekimenaren sorburuz galdetzean bi urte egin du atzera.

2014an korrika egiten hasi eta lasterketetan parte hartzeari ekin zion gogo biziz. “Kilo batzuk galdu eta eguneroko ohiturak aldatu nahi nituen. Urte bakarrean 64 lasterketeta egin nituen, eta 20 kilo galdu. Nire burua birziklatzea bezala izan zen”. Garai hartan konturatu zen balore batzuk baztertuak zituela: “Apaltasuna, talde lana, adiskidetasuna... Lasterketetan ikusi nuen jendeak horiek guztiak praktikan jartzen zituela. Gustatu zitzaidan, esaterako, ikustea hamaiketakoak sekulako ilusioz banatzen zituztela herrietan. Giroa sortzeko besterik ez, irabazi asmorik gabe”.

2015ean lasterketetan parte hartzen jarraitu zuen, baina maiztasun txikiagoarekin. “Sakon hausnartu nuen emandako urratsez, hautatutako bizimoduaz eta inguruari so egiteko molde berriaz, eta beharra sentitu nuen bide horretan pauso bat harago joateko”.

Ostalaritzan aritutakoa da García, eta arlo hori kirolarekin lotzea otu zitzaion. “Edari bat sortu nahi nuen, freskagarri bat edo garagardo bat, kirol munduaren omenez. Garagardoaren kasuan eskaintza ugari zegoela eta tokian tokiko lehiakortasuna handia zela ikusi nuen. Orduan pentsatu nuen kola freskagarri bat egitea”.

Balio erantsia, jomuga

“Balio erantsia” izango zuen edari baten bila zebilen lasartearra, jendeak ikusi zezan hura erosteko arrazoiak badirela. Urtebete baino gehiago igaro zuen osagai eta enpresa botilaratzaile baten bila. Oliten aurkitu zuen azkenik, Nafarroan, eta osagai multzo bat bildu ondoren formula lortu zuen: “Esperimentu hutsa izan da. Estatu mailan osagai hauekin egindako freskagarri bakarra da, ez dago antzekorik”.

Korricolari da emaitza, azukrerik eta kaloriarik gabeko freskagarria. Osagai berezi bat du: stevia. “Dituen ezaugarriengatik aukeratu nuen landare hori. Oso ona da osasunarentzat”.

Korricolari.eus webgunean azaldu ditu steviaren nondik norakoak. Gaur gutxira arte Hego-Amerikan erabilitako gozagarri naturala da, kaloriarik eta karbohidratorik gabea. Gurean, azukrea ordezkatzeko edulkoratzaile gisa erabiltzen hasi da orain.

Hilabete eta erdi darama Korricolari saltzen. Lasarten, Donostian, Zarautzen, Astigarragan, Usurbilen, Hernanin eta Irunen aurki daiteke.

Banaketa bi kaxadun bizikletan egiten du. Hura da bere identitate-marka. “Jendeak galdetzen du: nora doa hori? Denetarik esan didate: zorrotzaile, barazki-banatzaile…”.

Bizikletak sortzen duen jakin-minaren harira, Garcíak garbi dauka. “Orduan azaldu behar diozu jendeari ez dagoela pareko edaririk, besteengandik desberdintzen den freskagarria dela. Hemengoa izateaz gain, balio erantsia baduela, lehiakorra izan dadin”. Korricolarik bi ezaugarri nagusi ditu: ez du ez azukrerik ezta kaloriarik ere”.

Umorez hitz egiten du banaketa eraz. “Barregarria dirudien arren, hasteko, marketin estrategia izan da. Jendeak Korricolariri buruz hitz egitea nahi nuen. Gainera, banaketa tradizionala berreskuratzea oso interesgarria iruditzen zitzaidan, garai batean esne-banatzaileak egiten zuen bezala. Gaur egun horrelakoak berreskuratzea posible dela erakutsi nahi nuen”.

Banaketa oso azkar egiten duela dio. Eta deigarria dela. “Jendeak ikusten zaitu eta produktuaz gain, zerbait desberdina eskaintzen diezu. Oso pozik nago bizikletarekin”.

Lehiatzeko asmorik ez, baina eskaria izango zuela bai

Coca-Cola bezalako marka handiekin lehiatzeko asmorik ez du Garcíak. Ekimenaren filosofia bestelakoa da. “Egia da desberdin ekoizten dudala eta ez dela enpresa handien parekoa. Baina ez zait ‘kontra’ hitza gustatzen, ez nuke esango masa ekoizpen horren aurka noala. Multinazionalez ari gara. Ni pertsona fisikoa naiz, ideia batekin, eta garrantzitsuena, benetako istorioarekin. Nire ekoizteko modua ahalik eta ekologikoena da, ahalik eta freskagarri osasuntsuena egiteko”.

Dioenez, azken hamarkadan jendeak bere burua zaintzeko duen gogoari segika sortu du freskagarria: “Kontsumitzaileak elikagai ontzia begiratzen du maiz, nondik datorren eta zein osagai dituen jakiteko. Merkatuan Korricolarirentzat lekua zegoela pentsatu nuen”.

Azpimarratu du freskagarriak etiketan daramatzan osagaiak dituela, ehuneko ehunean. “Sarritan ez da hori gertatzen”.

Izenari dagokionez, ‘k’-rekin idaztea erabaki zuen bertoko produktu gisa identifikatu zedin. “Bigarrena ‘c’-rekin utzi nuen ‘cola’ hitza argi ikusteko, ahalik eta jende gehien erakarri aldera”.

Harrera ona eta enpresa handitzeko gogoa

Ehundik gora bezero ditu eta askok eskaria bigarrengoz egin diote. Tabernak dira bezero nagusiak, baina badira elikagai dendak ere, harategiak esaterako. “Txakolina eta sagardoa bezalako produktuak saltzen dituzten dendetan euskal kola eduki nahi dute askok”, esan digu Garcíak.

4.000 botilarekin hasi zen eta orain beste 10.000 saltzeko bidean da. “Ezin naiz kexatu. Lasarte-Orian 40 taberna baino gehiagotan saltzen da freskagarria. Jendeak harridurarekin begiratzen zion edariari hasieran: euskal kola, zer da hori?”.

Santxo tabernan gorde ditu 4.000 botila hauek. Bertan egiten du lan Garcíak asteburuetan, eta jaso duen babesagatik eskerrak eman nahi dizkie, Korricolari saltzen lehenak izan baitziren.

Gaur gaurkoz bakarrik egiten du lan. Diseinu grafiko lanetan du laguna, Iñigo Alday iruindarra. Epe motzera begira, enpresa handitu eta zuzeneko edo zeharkako lanpostuak sortzea gustatuko litzaioke. “Dena ondo badoa negozioak jende gehiago beharko du. Iduri dezake Euskal Herriko merkatua txikia dela, baina ez da horrela”.

Publizitate kanpaina duela gutxi jarri du martxan –YouTuben duzue bideoa ikusgai– eta oraindik goizegi omen da balorazioa egiteko. Hala ere eta badaezpada, banaketa-enpresa batekin harremanetan jarri da dagoeneko. Ezin jakin zorterik izango duen, baina ilusioa bederen ez zaio falta.