Zein eskasak garen gure herrian kritikak onartzeko tenorean, eta “auto” aurrizkia ipiniz gero, are eskasagoak oraindik. Ezker edo eskuin begiratuta ere, berdin dio. Indian bezala, badira ukiezinak direnak gurean. Eta nonbait, ETB da horietako bat.

Orain dela egun gutxi Bilboko EITBko egoitza erraldoi hutsalean bilduta nengoen. Niretzat gordeko dut norekin. Hona, Berria egunkariak berriki argitaratutako audientzien gaineko artikulu baten harira entzun behar izan nuena: “Egia esan, periodiko hori itxiko balute ere, niri berdin”. Edo antzeko zerbait.         

Latza da gero, Egunkaria-rekin gertatutakoa bizi ondoren, horrelako perlak entzun behar izatea. Eta hori aurpegira esanda. Auskalo koadrilan nolakoak botako dituzten. Gogoa sartu zitzaidan esateko, niri ere berdin litzaidakeela ETB ere itxiko balute. Horren ordez, ARGIArako artikulua idatzi behar nuela esan nion. Zeren eta oraindik ere ETB gurea, denona, behar lukeen zerbait bezala sentitzen dut. Baina, esadazue, ETB itxiko balute, benetan, zenbat lagun joango lirateke ixtearen kontrako manifara, antolatuko balitz?

Gure solaskidea hizketarako gogoz zegoen eta datu esanguratsu bat bota zuen, besteak beste. ETBren aurrekontuaren %78 egituraren mantenurako bideratzen dela, eta gainerakoa, %22, ekoizpenerako. Ni letretakoa naiz eta zenbakiak ez dira nire arlokoak, baina zerbaitek esaten dit portzentaje horietan desoreka izugarria dagoela. Edozein enpresak zenbaki horiekin itxi egin beharko luke. Iruditzen zait ez garela guztiz kontziente gure diruarekin mantentzen den enpresa dela. Eta, baldin bagara, berdin zaigula.

Gaur goizean, gidoilari eta ekoizle batekin lanaz hitz egiteko bilduta, ezinbesteko gaia atera da: ETB. Bietako batek, ez dut esango nork, bota du: “Zertarako behar ditu ETBk 1.000 langile (inguru)? Erdiek edo, kalera joan beharko lukete”. Edo antzeko zerbait. Aspaldian, talde txikietan, entzundako lelo bera. Eta segidan gehitu du: “Baina hori esanez gero, neoliberal nazkagarriak garela esango lukete”.

Gure solaskideak, ETBkoak, gauza bera pentsatzen du, Euskal Herrian beste askok bezala, baina berak sindikatuak ditu aitzakia ezertxo ere ez egiteko.

Uste dut badela garaia dugun telebista eredua ezbaian jartzeko. Sortu zenetik hogeita hamar urte luze pasa dira, eta agian “komeni” da birpentsatzea egindakoa eta egiten dena ongi dagoen eta berdin segitzeko asmotan garen. Alegia, kritiko izan behar dugula, egoitza erraldoietako bulegoetako ateak betiko itxi arren.