argia.eus
INPRIMATU
Zaindua eta hunkigarria

Montserrat Auzmendi del Solar 2013ko martxoaren 27a
José Miguel Pérez Sierra zuzendaria  bikain aritu 
zen Euskadiko Orkestra Sinfonikoaren aurrean.
José Miguel Pérez Sierra zuzendaria bikain aritu zen Euskadiko Orkestra Sinfonikoaren aurrean.

Fitxa: Euskadiko Orkestra Sinfonikoa. Zuzendaria: José Miguel Pérez Sierra. Donostiako Orfeoia. Zuzendaria: José Antonio Sainz Alfaro. Bakarlariak: Carmen Romeu (sopranoa), Adriana di Paola (mezzoa), Shi Yijie (tenorea) eta Sávio Sperandio (baxua). Egitaraua: Arriaga, Respighi eta Rossiniren obrak. Lekua: Gasteizko Principal Antzokia. Data: martxoaren 7a.

Euskadiko Orkestrako zazpigarren abonu kontzertua benetako harribitxia suertatu da. Egitaraua ikusita, saio atsegina espero genuen, baina kasu honetan atsegina izatetik harago joan zen kontzertua. Kontuan hartuta, gainera, Gasteizko Principal Antzokiaren deabruzko akustika.

Aste Santua gertu-gertu dugunez, programa aproposa proposatu zigun Orkestrak. Hasteko, Arriagaren Stabat Mater, op.23. Hamar minutuko lan labur honetan txukun aritu ziren, bai orkestra bai Donostiako Orfeoiko gizonezkoak. Baina, aldi honetan esan behar da txukuntasunean gelditu zirela. Saioaren hasiera zelako edo beste arrazoiren batengatik, emaitza hotza eta distirarik gabekoa izan zen. Pena. Baina kaskarkeriazko giroa erabat aldatu zen Ottorino Respighi-ren Antiche danze ed arie. 3. Suite obrarekin. Fraseo ederra eta leuntasuna nagusitu ziren. Zer interpretazio dotorea! Pérez Sierra zuzendariak jakin zuen orkestrarik onena ateratzen, bai soinu aldetik baita adierazkortasunaren aldetik ere.

Benetako gozamena bigarren zatian iritsi zen. Rossiniren Stabat Mater lan ederra da, dudarik gabe, baina Euskadiko Orkestrak eta Donostiako Orfeoiak egindako bertsioak espero genuena gainditu zuen. Abesbatzak soinu zaindua erakutsi zuen uneoro. Doi-doia hasierako Introduzione zatian, eta boteretsua Finale-an. Bakarlariak ere taxuz aritu ziren. Shi Yijie tenore txinatarraren tinbre argitsuak konbentzitu egin zuen publikoa. Sávio Sperandio baxuak interpretazio nabarmena egin zuen, batez ere Eia Mater, fons Amoris errezitatiboan. Carmen Romeu soprano valentziarrak sendotasuna agertu zuen; Quis est homo duetto-an distiraz aritu zen.

Eta, amaitzeko, Adriana di Paola mezzoak, nahiz eta zailtasun txiki batzuk izan Fac, ut portem Christi mortem cavatina-n, arazorik gabe bete zuen bere rola.