I
Marianok egin eban
kartoizko herrixe
marroi, moldakor eta
eroangarrixe.
Hasi zan mozten eta
jausi zan guztixe:
Marianok sortu eban
kristoren krisixe!

IV
Marianok ehun eskatu
eutsozan kolpean,
bai eta hartu ere,
nahiz izan kaltean…
Danak amaituko dau
halako batean,
barriz, Urdangarinen
kontu korrontean.

II
Nahi ez ebanez gero
Mariano hiltzea,
Europak esan eutson:
“Hi haz gurutzea!
Orain gurako dok neuk
erreskatatzea!?”
“Bai, baina inporta al zaik
‘laguntza’ deitzea?”

V
Erreskatatu eben
goraino bustirik
zorra egindakoei
ezer esan barik.
Ganera, ez dagoenez
bape damuturik,
ez jaku faltatuko
kartoizko herririk!

III
Zulotik atarata
harexen gorpua,
Europak hasi eban
miliarren tratua:
“Berrogeigaz egingo
dok pulamentua?”
“Ez al zan europarra
propina kontua?”

VI
Zorrak eta sariak
behera eta gora,
ihesi joan jakoz
ta ez daki nora!
Orain pentsamendu hau
jatorku gogora:
“Uganda izan bagina
danontzako hoba!”