Facebook, Twitter, Tuenti, Google+... dira egungo sare sozial ezagunenak. Enpresek horietan zein hizkuntza erabili gomendatzeko, ikerketa proiektua jarri du abian Emunek. Hemendik gutxira edozein enpresaren kezka izango delakoan daude. Enpresa pribatuek sarean izan beharko lituzketen hizkuntza irizpideen inguruko hausnarketa egitea da ikerketaren helburua. Horretarako, sarean adituak eta arituak direnen iritziak bildu dituzte. Bestalde, hainbat enpresa pribaturen esperientziak ere jaso dituzte.

Administrazio publikoko erakunde eta langileentzako hizkuntza irizpideen jarraibideak zehaztuta daude, Jaurlaritzak Eusko Jaurlaritzaren gizarte-sareetako erabileren eta estiloaren gida plazaratu baitzuen. Enpresa pribatuei begira, hutsunea dagoela ikusirik, lanean ari dira Emunekoak. Nola jokatzen dute bada enpresa pribatuek? Enpresa bakoitzaren ezaugarriek baldintzatuko dute erantzuna: hizkuntza-politikaren nondik norakoak, bezero motak, merkatuak, baliabideak…

Sarean, www.lantalan.com helbidean daude hausnarketa honi buruz idatzitako artikulu guztiak, eta baita zenbait enpresaren azalpenak ere. Twitter bidez ere egin daiteke eztabaidaren segimendua: #sarekohizkuntzak etiketarekin. Jarraian dituzue aukeratu ditugun artikulu batzuen laburpen-laginak, hausnarketaren nondik norakoak ikus ditzazuen.

Kontu bakarra ala bi kontu?

Joxe Rojasen artikulua izan zen hausnarketaren abiapuntua: Gure erakundea edo enpresa sare sozialetan badago, zenbat kontu erabili? Bakarra bi hizkuntzatan? Bat hizkuntza bakoitzeko? Oihartzuna izan zuen artikuluak sarean eta ekarpen interesgarriak jaso zituen. Hemen duzue gaiaren nolabaiteko laburpena.

Abiaburu gisa, honako hau aipatzen da artikuluan: hizkuntza irizpideak zehaztuta dituen enpresak –hizkuntza lehentasuna, laneko hizkuntza, kanpo komunikazioa…– sare sozialetan ere ildo berari eutsi behar diola, sare sozialak komunikaziorako beste kanal batzuk dira eta.

Enpresak sare sozialetan nolako jarraitzaileak nahi dituen aztertu beharra ere aipatzen da artikuluan, enpresaren hizkuntza aukerak berak irudi bat sortzen baitu jarraitzaileen artean. Enpresak erabakiko du mezuak erdara hutsean idatzi, elebitan edota euskaraz baino ez. Irizpide orokor gisa, ahal den guztietan euskara baino ez erabiltzearen aldeko apustua egiten du Rojasek.

Enpresaren xede-taldean erdaldunek pisu handia dutenean, sare sozialetan nola joka daitekeen ere proposatzen du egileak. Komunikazioaren ikuspegitik, hizkuntza bakoitzak bere kontua izatea logikoa dela aipatzen du, eta bi galdera egiten ditu: zertarako ‘zikindu’ jarraitzaile ez-euskaldunaren pantaila ulertuko ez dituen kontuekin? Zertarako bidali euskaldunari mezuak bi hizkuntzatan errepikatuta? Planteamendu horri euskararekiko konpromisoaren aldagaia txertatuz gero, sare sozialetan jardun oso zabala ez duten enpresetan, euskara eta gaztelania kontu bakar batean uztartzeak ikusgarritasuna ematen diola euskarari aipatu du Rojasek. Hartara, erdaldunek enpresa euskaraz ere mugitzen ikusiko lukete, eta enpresa ondo ezagutzen ez duten bezero euskaldunek euskaldun gisa identifika dezakete enpresa. Informazio asko sortzen duten enpresentzat, mezuak bikoiztea kaltegarria izango litzatekeela aipatzen du egileak, eta horrelakoetan hizkuntzak banatzea lagungarria gerta daitekeela.

Oro har, kontu bakarraren alde egiten du Joxe Rojasek, egingarria eta arrazoizkoa den kasu guztietan. Kontu bakar horretan, mezuak lehendabizi euskaraz sartuko lituzke, eta euskarazkoak eta gaztelaniazkoak mezu banatan, ez biak mezu berean sartuta.

Artikulu horretan Joseba Kamiok bere blogean idatzitako artikulu baten aipamena ere egiten da. Komunikazio korporatiboaren Hizkuntza Politika izenburupean bere proposamena egiten du egileak. Sare sozialei dagokienez, oro har, hizkuntza bakoitzak bere kanala beharko lukeela aipatzen du. Ekarpen gehiago ere idatzi dira artikulu honen harira, eta era askotako iritziak daude. Erantzun errazeko galdera ez dela, argi dago.

Hizkuntza formala ala lagunartekoa?

Josu Bergara Burutü komunikazio eta publizitate agentziako kideak enpresek sare sozialetan hizkuntza formala edo lagunartekoa erabiltzearen inguruko gogoeta egin zuen Nolako marka, halako hizkuntza erabilera artikuluan. Galderari erantzunez, hizkuntza erabilera enpresa bakoitzaren publikoaren araberakoa izango dela adierazten da. Lehenik, bezeroa bera ondo aztertu eta ezagutu behar du enpresak: geografikoki non dagoen, adina, sexua… Era berean, komunikatzeko erabiltzen diren bide guztien koherentzia eta helburu bateratua argi izatea ezinbestekotzat jotzen da: nola hitz egin eta norentzat hitz egin. Sare sozialak norentzat bideratuta dauden zehaztuta, enpresak erabakiko du bezeroarekiko harreman urruna mantendu ala gertutasuna adierazi; hizkuntza formala ala informala erabiliz. Eta euskaraz aritzerakoan, euskara batuan ala euskalkian idatzi behar da? Euskalkia aukeratuz gero, etxeko hizkeran ala formalago? Zer egin hartzaile mota asko dituen enpresan?