I Bertsolarien zoritxarreko ahotsa galtzea Loak sendatu ezingo duen zure itzaltzea. Zauden tokian nahi nuke lore sorta hau hartzea atrebentzia ez bada zuri sei bertso jartzea. |
II Txirrita zaharra piztu zenuen gure gozagarri zure ahotsa, sentimendua ta magia jarri. Etxahun, Bilintx, Xenpelar… gure garaira ekarri… Enbor beretik sortuko ziren adasken euskarri. |
|
III Gero habanera hartu genizun lotsa gutxirekin bertso momentu solemneenak jantziaz berekin. Haizea dator… ta dabil zure soken dantzarekin gaurko bertsoak zor galanta du Xabier zurekin. |
IV Xalbador ere ez da egongo zurekin ahaztuta. Orain zerorri oroitzapen den geroan ezkuta. Itsasontzia badoa olatueri musuka ongi-etorria zeinek egina izango duzu-ta. |
|
V Poesia ta pentsamendua, kantua zutabe langile baten semea eta bertsoaren labe. Utzi diguzunaren ta daramazunaren jabe … seguruenik merezitako aitortzarik gabe. |
VI Agur Xabier ez zaitut gehio endredatzerik nahi eskerrik asko, segi kantari eta guk ere bai. Zugan beti izango da izarren hautsa bizigai izotz ondoko egunsentia izango duzu zai. |