Yogurinha, zure izen horrekin gosea sartu zait…

Ba dastatu, dastatu!

Ui, ausartegia atera zait lehenengo galdera…

Ezta pentsatu ere, gezurrak esatea ausartagoa da.

Lurralde hotz batetik etorri arren, badakizu tenperatura igotzen!

Ahalegintzen naiz behintzat, baina ez pentsa, batzuetan neu bakarrik berotzen naiz.

Ai, ai… babestutako ordutegian egiten ari garela elkarrizketa…

Lasai, gozoki misteriotsua baino ez naiz.

EGA duen munduko trabesti bakarra omen zara.

Kondairak horrela dio, baina zorionez, atzetik datorren gazteriarekin laster bukatuko da hori.

Euskara baserritarren hizkuntza dela esango dute gero!

Niri, ohe batean, euskaraz esan dizkidate hitzik politenak!

Baina aktorea izan nahi duzu.

Ez, zoriontsua!

Ez zara konformatzen Carrefourreko kajera izatearekin…

Supertrampekoek ziotenez: Take the Long Way Home.

Ikusten dut, Botox-a gorabehera, oso naturala zarela.

Batez ere jende jatorraren ondoan…

Batzuk Jose Ramon dira egunez eta gauez Susana; baina Yogurinha Borova, La Rufi, Chuchi Menkes… noiz nor zaren jakiteko lanak!

Lanik handiena dena bukatu ondoren aurpegia garbitzea da!

Eduardo Gaviña ere bazara, tarteka…

Bai, hori da garrantzitsuena, bera gabe… akabo.

Identitate anitza esaten diote horri medikuek.

Sormen inkontinentzia deitzen diot nik.

Ezin ipurdia aulkiari lotu, beraz.

Sosegurik gabeko mundu batean bizi gara denok.