Hedabidegabekeriak
Paula Kasares
2010ko otsailaren 23a
Lehen bidegabekeria: ia zazpi urte joan dira Guardia Zibilak, Espainiako Auzitegi Nazionalaren aginduz, Euskaldunon Egunkaria itxi zuela. Euskal Herriko euskaltzaleon bihotz-buruak inarrosi zituen bidegabekeria horretan auzipetuak egunotan aritu dira epaitzen.
2. hedabidegabekeria: ia hogeita bi urte Iruñerrian euskarazko uhinak zabaltzen eta euskaldunon bihotz-belarriak lotzen diharduen Euskalerria Irratia lizentzia eskuratzeko lehiaketa publikoetatik nahita baztertua izan da. Auzia epaitegietara eramanda, duela bi aste eman dute jakitera lizentzia banaketa zikin hura baliogabetu duen epaia.
3. hedabidegabekeria: diru laguntzak eskasak eta berantak izan dira eta Nafarroako euskarazko hedabideek prekarietate gorria dute bizilege. Orain urtebete Ttipi-ttapa Telebistak, Bortzirietarako eta Malerrekarako euskarazko tokiko telebistak, itxi behar izan zuen. Bitartean, Nafarroako erdarazko bertze telebistek milioi bana euro jaso izan dute kontu publikoetatik. Baina nork erran behar zigun makurrena oraindik etortzeko zegoela.
4. hedabidegabekeria: diru laguntza publikoa hitz emanda bazegoen ere, krisi ekonomikoak ematen duen aitzakia ederra baliaturik, azkenean, 2009an Euskarabideak euro xentimorik gabe utzi ditu Nafarroako euskarazko hedabideak (Euskalerria, Xorroxin, Karrape, Beleixe, Esan Erran eta Aralar irratiak; Xaloa telebista; eta Ttipi-ttapa, Mailope, Pulunpe eta Guaixe aldizkariak, besteak beste). Euskararen Foru Legeak indarrean daramatzan 23 urteetan behin ere ez da halakorik gertatu. Hedabidegabekeria ez ezik, Euskarabidegabekeria ere bada hau.
5. hedabidegabekeria: Nafarroan itzaltze analogikoak eskaintza digital publikotik kanpo utzi du ETB. Sanzek hasieran errespetu instituzionala aipatu zuen; gero, arazo teknikoak aitzakiatzat hartu; orain, finantzamendu ekonomikoa du arazo. Kontua da euskarazko telebistarik gabe geratzeko bidean gaudela. Bidegabekeria hau zuzentze aldera Mugarik gabeko telebista kanpaina paratu dute abian. Milioi erdi sinadura behar dira ekimen legegile herritarrak bere eskaera Espainiako Kongresura eraman dezan. Helburua sinplea da: Estatuko Gobernuak –bera baita Erregioetako eta Gutxiengo Hizkuntzen Europako Itunean hartutako konpromisoen erantzulea– hizkuntza bera duten erkidegoen arteko koordinaziorik eza konpondu eta telebistak ikustea ahalbide dezala. Hala biz.
2. hedabidegabekeria: ia hogeita bi urte Iruñerrian euskarazko uhinak zabaltzen eta euskaldunon bihotz-belarriak lotzen diharduen Euskalerria Irratia lizentzia eskuratzeko lehiaketa publikoetatik nahita baztertua izan da. Auzia epaitegietara eramanda, duela bi aste eman dute jakitera lizentzia banaketa zikin hura baliogabetu duen epaia.
3. hedabidegabekeria: diru laguntzak eskasak eta berantak izan dira eta Nafarroako euskarazko hedabideek prekarietate gorria dute bizilege. Orain urtebete Ttipi-ttapa Telebistak, Bortzirietarako eta Malerrekarako euskarazko tokiko telebistak, itxi behar izan zuen. Bitartean, Nafarroako erdarazko bertze telebistek milioi bana euro jaso izan dute kontu publikoetatik. Baina nork erran behar zigun makurrena oraindik etortzeko zegoela.
4. hedabidegabekeria: diru laguntza publikoa hitz emanda bazegoen ere, krisi ekonomikoak ematen duen aitzakia ederra baliaturik, azkenean, 2009an Euskarabideak euro xentimorik gabe utzi ditu Nafarroako euskarazko hedabideak (Euskalerria, Xorroxin, Karrape, Beleixe, Esan Erran eta Aralar irratiak; Xaloa telebista; eta Ttipi-ttapa, Mailope, Pulunpe eta Guaixe aldizkariak, besteak beste). Euskararen Foru Legeak indarrean daramatzan 23 urteetan behin ere ez da halakorik gertatu. Hedabidegabekeria ez ezik, Euskarabidegabekeria ere bada hau.
5. hedabidegabekeria: Nafarroan itzaltze analogikoak eskaintza digital publikotik kanpo utzi du ETB. Sanzek hasieran errespetu instituzionala aipatu zuen; gero, arazo teknikoak aitzakiatzat hartu; orain, finantzamendu ekonomikoa du arazo. Kontua da euskarazko telebistarik gabe geratzeko bidean gaudela. Bidegabekeria hau zuzentze aldera Mugarik gabeko telebista kanpaina paratu dute abian. Milioi erdi sinadura behar dira ekimen legegile herritarrak bere eskaera Espainiako Kongresura eraman dezan. Helburua sinplea da: Estatuko Gobernuak –bera baita Erregioetako eta Gutxiengo Hizkuntzen Europako Itunean hartutako konpromisoen erantzulea– hizkuntza bera duten erkidegoen arteko koordinaziorik eza konpondu eta telebistak ikustea ahalbide dezala. Hala biz.