Ebidentziatik harago deus sinesten ez duen eszeptiko sinesgogor horietakoa zara? Zure energia negatiboarekin esperimentu paranormal oro zapuzten duen horietakoa? Bada, ez duzu mundu paranormalean edo espiritualean euskararentzat edo hizkuntza gatazkentzat konponbide handirik bilatuko. Fede pixka bat edukiz gero, ordea, badago zer bilatu eta zer ikasi. Izan ere, paranormalaren, esoterismoaren eta newage-aren mundu horretan esperientzia eta gertakari benetan iradokitzaileak daude. Adibidez, hiruok:

1. Masura Emoto japoniarrak dioskunez, urari ahoz nahiz idatziz pentsamendu positiboak igorriz gero, izozteko garaian uraren kristalizazioak forma ederrak hartuko ditu. Pentsamendu negatiboekin, berriz, forma zakarrak. Gutxi gorabehera. Eta hizkuntzarekin zer lotura du horrek? Bada, Emotok ez duenez aipatzen urari ideiak transmititzeko hizkuntza jakin bat erabili behar denik, pentsatu beharko dugu urak munduan diren hizkuntza guztiak ulertzen dituela: estatus ofizialekoak nahiz minorizatuak, hedadura handikoak nahiz txikikoak, euskara batua bezala Gorritiko hizkera... Emotok urari atxikitzen dizkion memoria, ulermena eta borondatea kontuan izanda, ur horretatik edo ur horrengandik, hizkuntza guztietan aisa moldatzeko formula erabatekoa eskura genezake, akaso.

2. Deabruaren posesioak. Baditu posesioak alde txarrak, jakina: burua 380ko bihurtu beharra, poseituek izan ohi duten piura eskasa... Baina baita alderdi onak ere: deabruaren esku hartzeari esker, poseituak gai dira bat-batean hainbat hizkuntzatan aritzeko, Asiako, Europako, Elfoen lurraldeko nahiz Zuberoko ekialdeko. Beste tresna bat, hizkuntzen (ez)ezagutzak ekarri ohi dizkigun ezintasunak saihesteko.

3. Hildakoekin komunikatzeko garaian, “medium” izenekoek lagun egiten digute. Entzun al diozue inoiz medium horietako bati euskaraz ez dakiela eta Zugarramurdiko elebakar harekin edo Gizaburuagako beste harekin ezin dela komunikatu? Haien botere harrigarria dela medio, ziur nago euskara hutsean komunika daitezkeela gure hildako horrekin; edo, akaso, hildako elebakar euskaldun hori bera, gaztelania, frantsesa edo ingelesa bezalako nazioarteko hizkuntza batean adierazteko gai eginen dutela.

Tira, hiru adibide, hiruak ere iradokitzaileak. Hizkuntza aniztasuna kudeatzeko tresna berriak lor genitzake hortik. Fede handia behar dela ura, deabrua eta “medium” horiengandik ahalmen edo botere magiko horiek guregana genitzakeela sinesteko? Beno, uraren inguruko Emotoren hipotesia, Vatikanok exorzismoez esandakoak eta tunikadun bitartekari esoteriko horien jarduna sinesteko prest baldin bazaude, ez zaizu gehiegi kostako bestelako mesede hori ere eginen digutela sinestea.